Dat wil ik 'effe' kwijt…..

Tranen..

Zaterdag 21 december.

Bij Albert Heijn in de Kwinkelier in Bilthoven is het druk, heel druk. Bij het binnengaan staan twee jonge jongens, die beleefd en vriendelijk aan mij vragen of ik een pakje kaarten wil kopen. Ze leggen uit dat het voor het goede doel is om kinderen die het niet gemakkelijk hebben een dagje uit te bezorgen. Helaas hoor ik de helft maar omdat er om mij heen druk gesproken en met de karren gereden wordt maar ik begrijp hun verhaal en koop een pakje kaarten.

Dan blijf ik nog even staan kijken hoe de jongens dat doen. Zo beleefd en vriendelijk en hoor dan automatisch hoe de antwoorden zijn van de klanten: 'Mevrouw, meneer, zou ik u iets mogen vragen'? En dan volgt, hoe erg is dat! het botte antwoord: 'Nee'! En dat niet eenmaal maar achter elkaar. 'Nee'.

In de krant las ik de vorige dag van twee vijftienjarige jongens die een man doodstaken bij een geldautomaat en de stille tocht die daarop volgde. Hier staan twee aardige beleefde jongens die iets voor een ander willen doen….maar het antwoord is 'Nee'.  Maar de karren worden volgeladen en Kerst zal gevierd worden en in een land en een dorp waar wij het zo goed hebben snauwen wij een Nee tegen jongeren….die anderen willen helpen.

Hoezo Kerst, hoezo liefde? Als ik mij goed herinner was er een Kind dat Liefde bracht.

En pas in de auto schiet ik vol….

Femke Helsdingen-Noordanus