Ongeschonden komen de eieren vanonder de borden tevoorschijn.
Ongeschonden komen de eieren vanonder de borden tevoorschijn.

Trots op de boer

Algemeen

Weidevogels, hun roep schalt weer over de velden. In weer en wind zitten kieviten onbewogen in het korte gras op eieren. Het nestkommetje dat zij maakten biedt de gepaste beschutting aan kievit’s kraamkamer. Voortplanting is de reden dat deze vogels de onvoorstelbare trektocht vanuit het zuiden naar hier ondernamen. Terug naar de plek waar zij het voorgaande jaar succesvol hun pullen groot brachten, tot direct naast de ingang naar het drukke boerenerf.

Vroeg in het voorjaar is de tijd rijp om het gras wat voeding mee te geven. Vloeibare mest wordt opgebracht met grote machines en lange sleepslangen. Maar dat betekent een direct gevaar voor het breekbare jonge leven in de ondiepe kuiltjes. De boer heeft daar wat op gevonden. Allereerst spoort hij de nestjes op en rijdt met zijn trekker het land in. Daar schrikken de vogels niet van, maar zodra hij uitstapt vliegen alle op uit hun schuilplaats. Zo ontdekt hij waar hun eieren liggen. Zelfs de eieren van grutto, tureluur en krakeend in het hoge gras weet hij te vinden. Met soepborden uit de servieskast in de keuken, dekt hij de warme eieren af, ondersteboven.

Hierna kan het bal beginnen, een dans uit liefde voor de natuur. Terwijl de grote trekkersbanden tussen de witte borden door navigeren, springen de boer en zijn kinderen over de lompe slangen van de mestverspreider. Voorzichtig tillen ze die over de schotels. Heen en terug... Onbeschadigd en onbezoedeld komen de eieren onder de borden vandaan. Met een stapel groenbruine borden onder de arm loopt het gezelschap terug naar de boerderij en onmiddellijk keren de vogels weer terug op hun nesten. Een inspannende ochtend, in respect voor de natuur.

Als het gras gaat groeien komen de koeien het land weer in, lopen tussen de kieviten door zonder eieren of pullen te vertrappen. Her en der laten ze koeienvlaaien achter. De insecten die hier op afkomen zijn een welkome eiwitbron voor de jonge vogels. In de graspollen rond de vlaaien vinden zij veilige schuilplaatsen in het kaal gegeten land.

De slootkanten kleuren dotter-geel, gepiep tussen het riet getuigt van jonge eendjes. In het weiland jubelt het groeiend koor van weidevogels. Al meer dan 30 nestjes. Zonder zijn inzet zou dat niet mogelijk zijn... trots op de boer.

(Karien Scholten)

In haiku:

Respect voor natuur
Ferm omgezet in daden
Recht trots op de boer