Op 't bankje kletsen over koningsdag

Heel kwiek komt een oudere dame aanlopen. Haar stappen lijken wel danspasjes en het is een plezier om naar te kijken. Als ze bij het bankje komt zie ik haar aarzelen. Zal ze erbij komen zitten of niet. Anderen gaan meestal meteen zomaar zitten, maar zij vraagt beleefd of ik het goed vind dat ze bij me komt zitten. 'Natuurlijk kunt u hier gaan zitten. Het is een bankje van de gemeente en die is van ons allemaal', zeg ik. De vrouw moet erom lachen. 'Ach ja, ik ben nog zo opgevoed dat je iets eerst moet vragen en daarom gaat dat automatisch zo.' Ze houdt er duidelijk van een praatje te maken en al heel gauw kom ik een heleboel van haar te weten. Ik blijk haar vijftien jaar jonger ingeschat te hebben, want waar vrouwen meestal niets over hun leeftijd willen zeggen, vertelt zij trots dat ze al 92 is. Als ik haar complimenteer met haar uiterlijk begint ze te glunderen. Ze vertelt enthousiast wat ze allemaal nog doet. Met een vriendin gaat ze regelmatig met de trein op stap naar een stad om een museum te bezoeken, te winkelen en te genieten van zo'n stad. 'We wonen toch wel in een heel mooi land', zegt ze. 'Ik kan gelukkig heel goed lopen en mijn vriendin die vijftien jaar jonger is heeft vaak moeite om mij bij te houden.' Ze heeft net in het dorp een leuk T-shirt voor haar achterkleindochter van drie gekocht. Ze wil het natuurlijk laten zien en uit haar tas komt een oranje T-shirtje tevoorschijn met allemaal kroontjes erop. 'Ik zag het en vond het zo leuk dat ik het meteen gekocht heb', zegt ze. 'Toch leuk voor Koningsdag?' Ik zeg natuurlijk dat ik het erg leuk vind voor een jong meisje en dat meen ik ook. Ze zit nu echt op de praatstoel en begint te vertellen hoe zij Koninginnedag vierde toen ze klein was. 'Wij vierden Koninginnedag toen nog op 31 augustus, de verjaardag van koningin Wilhelmina. Mijn moeder was op dezelfde dag jarig dus hadden we altijd dubbel feest. Voor het huis hadden dan altijd een ereboog met oranje rozen van crêpepapier en rood wit blauwe vlaggetjes erin. Iedereen in de straat had zo'n boog, maar die van ons was extra mooi omdat mijn moeder jarig was.' De vrouw weet nog veel over de Tweede Wereldoorlog. 'Toen mochten we Koninginnedag niet vieren. De Nederlandse vlag uithangen was verboden, maar we hingen die wel in een slaapkamer. Met de bevrijding werd dat allemaal ingehaald. Koninginnedag op 31 augustus heb ik altijd het mooiste gevonden omdat het de verjaardag van mijn moeder was. Maar ook toen het 30 april werd met Juliana en Beatrix ging de vlag met oranje wimpel uit en nu met  Koningsdag natuurlijk ook.' Ze vertelt dat ze inmiddels drie achterkleinkinderen heeft. ' Als ik zie wat jongeren allemaal moeten meemaken, dan ben ik blij dat ik dat niet meer hoef', zegt ze. Ik zeg haar dat dit van alle tijden is. 'Als uw kleindochter net zo oud is als u nu, dan zal ze ook tot de conclusie komen dat het allemaal anders was toen zij jong was. De vrouw knikt. 'Maar toch denk ik dat wij het gemakkelijker hadden. Als ik zie hoe gemakkelijk ouders gaan scheiden dan denk ik altijd het eerst aan de kinderen die op die manier groot moeten worden. Maar ik moet er maar niet teveel bij stilstaan. Ik denk altijd dat de manier waarop ik ben opgegroeid beter was, maar toen was het ook niet alles.'

Maerten