In de val

Beton geldt als ideaal bouwmateriaal, ook in de openbare ruimte veel in gebruik, onder andere in rioolputten. Deze putten kunnen een gevaarlijke val zijn voor kleine dieren. Met de kinderen op het schoolplein keek ik vroeger wel onder de deksel van zo'n putje. Meerdere keren hebben we daar padden en kikkers uit gered.

Onverwacht doen zulke problemen zich ook voor in de natuur. Op een mooie avond liepen drie wandelaars over het Bert Bospad. Verderop zagen zij een moeder eend vertwijfeld heen en weer lopen en kwaken langs een wildrooster. De moeder was met haar acht kersverse kuikens onderweg naar de sloot toen zij het wildrooster over stak. De kleintjes volgden haar op de voet, maar hun stappen waren niet groot genoeg om het rooster te passeren. Ze moeten pardoes naar beneden zijn gevallen. Onder het wildrooster staat het water even hoog als in de sloot en er bloeit daar zelfs gele plomp. Maar de doorgang naar de sloot was ondergelopen en ze zaten reddeloos in de val. De wandelaars zagen de kuikens in de betonnen bak onder het pad opgewonden heen en weer zwemmen. Hulpeloos beantwoordden ze het gekwaak van hun moeder. Er moest snel iets gebeuren.

In allerijl werd reddingmateriaal verzameld in de buurt. Met een schepnet en een blote arm lukte het uiteindelijk om alle kuikentjes uit de val te vissen. Moeder eend had ze geteld en zwom pas tevreden knorrend weg toen zij alle acht kinderen om zich heen had verzameld. Natuurbescherming in een zuivere vorm.

Hoe kunnen we nu alle wildroosters controleren op hun doorgankelijkheid?

(Karien Scholten)

In haiku:

Een val van beton

Vanuit natuurbescherming

Een benard probleem