Vierklankbezorger Ruben neemt met moeite afscheid van zijn bezorgwijk.
Vierklankbezorger Ruben neemt met moeite afscheid van zijn bezorgwijk.

Vierklankbezorger stopt na 6 jaar

Algemeen Algemeen

door Walter Eijndhoven

Jongeren hebben het druk tegenwoordig. Studie, bijbanen en sport nopen hen vaak tot een keuze. Zes jaar geleden koos Ruben Elands uit De Bilt ervoor om kranten te bezorgen voor De Vierklank. Week in, week uit, met goed weer, maar ook tijdens plensregens of in barre winterkou, het deerde hem niet om zijn lezers de krant te brengen.

Na zes jaar trouwe dienst komt zijn werk als krantenbezorger nu tot een einde. 'Op mijn veertiende zocht ik een leuke bijbaan, om mijn zakgeld te verdienen. Ik kreeg acht euro per keer, best een leuk bedrag als je jong bent', vertelt Ruben. Hij vervolgt zijn verhaal: 'Al vanaf de eerste dag als krantenbezorger wilde ik mijn werk zo goed mogelijk doen, in weer en wind. En elke week lukte het weer om de krant op tijd in de bus te krijgen'. Al snel kwamen de bewoners van de Tuinstraat, Kamperfoeliestraat, De Witte Swaen en het Meidoornpad erachter dat Elands zijn werk met overgave deed en dat hij altijd trouw de krant rondbracht en zo leerde men hem steeds beter kennen op zijn ronde. Ruben: 'Dat klopt. In die zes jaar leer je iedereen goed kennen en veel bewoners vonden het gezellig een praatje te maken, als ik langskwam. Soms wel een half uur lang. Maar ja, oude verhalen aanhoren van vroeger vond ik altijd wel interessant. Toch kwam de krant wel in de bus hoor, maar dan een half uurtje later'. In die zes jaar dat Ruben de krant bezorgde, heeft hij natuurlijk veel leuke dingen meegemaakt, zo vertelt hij. 'in het eerste jaar dat ik liep, kreeg ik elke week een koek van één van de bewoners of soms zomaar 5 euro van iemand. Voor de moeite. Leuk toch? Oh ja, en er was één bewoonster die mij altijd adviezen gaf. Eén van die adviezen was dat ik moest doorleren en dat ik dat kon doen, dankzij mijn ouders. Nou, dat advies heb ik maar opgevolgd, want ik ben nu 2e jaars student Bedrijfskunde in Utrecht'. Aan het eind van het jaar geven veel adressen een extra fooi aan de krantenbezorger, als dank voor de krant. Ruben: 'Ja, dat was altijd erg fijn. Er waren zelfs zo'n tien klanten die mij een kaartje gaven, met fooi. Dat vond ik altijd zo attent van hen. Zij hadden echt iets voor mij gedaan'.

Waardering
Maar aan alles komt een eind. Met pijn in zijn hart stopt Ruben met zijn krantenwijk. Het bezorgen valt niet meer te combineren met zijn studie: colleges volgen, tentamens en de projecten die hij voor zijn studie moet doen. Het valt hem zwaar, maar hij maakte uiteindelijk de keuze om voor zijn studie te gaan. Ruben: 'Ja, en was het nu alleen maar de studie, maar binnenkort ga ik ook een half jaar stage lopen en ga ik na deze stage een half jaar een minor volgen in het buitenland. Dit alles zorgt ervoor dat ik de krant niet meer op de mat bij mijn trouwe lezers krijg. En dat kan ik hen niet aandoen. Ik vind het heel jammer dat ik mijn klanten niet meer elke week zal spreken. Ben zelfs bang dat ik dat erg ga missen. Ik hoop dan ook dat een nieuwe bezorger mijn route kan overnemen en dat hij of zij er net zoveel plezier aan zal beleven als ik in de afgelopen zes jaar. Ik kan het dan ook iedereen aanraden om voor De Vierklank te gaan lopen. Je verdient leuk en krijgt ook heel veel waardering van iedereen, ook binnen De Vierklank zelf'.