Het huis van de luikjes met de koetsjes

door Walter Eijndhoven

Niet in de gehele gemeente De Bilt zal dit huis bekend zijn, maar vraag in Groenekan naar het 'huis van de luikjes met de koetsjes' en iedereen in het dorp weet over welk huis het gaat. Het boerenhuis, een voormalige rijwielhandel, is ergens in de 19e eeuw gebouwd en volledig gerestaureerd, tot wat het nu is.

'In 1974 zijn wij hier komen wonen, vanuit Utrecht'. Aan het woord is Truus Broekman, de huidige bewoonster van het huis. Zij vervolgt: 'Mijn jeugdjaren heb ik doorgebracht in Utrecht. Mijn vader had een café op de Amsterdamse Straatweg en nog steeds woont mijn moeder in Utrecht. In de St. Jacobsstraat had ik een groentewinkel. Helaas moest mijn winkel wijken voor de bouw van de Bijenkorf. Natuurlijk probeerde ik dat nog tegen te houden, maar uiteindelijk heeft de gemeente Utrecht mijn winkel opgekocht. In 1974 zijn mijn man en ik in Groenekan komen wonen'.

Oude luister
Na veel speuren in omliggende dorpen, vonden zij een leuk huis aan de Groenekanseweg, een voormalige rijwielherstelzaak, in oude stijl. Voor het huis stond nog een oude tank, waarschijnlijk gebruikt voor brommers. Broekman: 'Wij waren helemaal verknocht aan het huis. Maar voordat wij erin konden trekken, werd het huis gekraakt. Toen die jongens even weg waren, heeft mijn man al hun bezittingen op straat gegooid, buiten het hek en zijn mijn ouders voorlopig in het huis getrokken. Van die krakers hebben wij gelukkig nooit meer iets vernomen'. Toen begon de grote verbouwing van het huis. Broekman: 'Inderdaad. De voormalige fietsenwinkel werd bij de woonkamer getrokken, zodat wij nu een grote woonkamer hebben. De hele woonkamer hebben wij in oude luister gelaten. Kijk, daar zie je nog de vroegere bedstee. Ook de schouw hebben wij laten staan en daar, aan het plafond zie je nog de ornamenten. De glas-in-lood-raampjes zijn ook nog van vroeger, behalve dat wij nu dubbelglas hebben. Wij gaan wel met onze tijd mee, hè? Buiten het huis stond ook nog een droogcloset, een wc in een houten huisje, met een emmer, om alles weg te spoelen. Een riolering was in die tijd niet aanwezig. En de luiken voor de ramen werden beschilderd door iemand uit het dorp, met koetsjes. Kortom, wij hebben heel veel gedaan aan ons huis'.

Schapen
Achter het huis ligt een groot stuk weiland, 26 meter breed en een kilometer lang. Broekman: 'Ja, die hele lap grond behoort ook tot ons huis. Tot aan het spoor, aan het eind toe. Wij hebben altijd schapen gefokt, zo'n 25 jaar lang. Dus die beesten hadden best een leuk stuk land tot hun beschikking'. Dat het huis velen aanspreekt is wel duidelijk. In 2004 won de familie Broekhuis de 'Lichtprijs van Maartensdijk', omdat 'het huis spreekt'. In 2009 was het huis dan eindelijk 'af'. Na 35 jaar van bouwen en verbouwen. Broekman: 'Het was een immens karwei, al die jaren. Maar nu breekt dan een tijd aan van alleen maar genieten'.

Bronnen: Verzameling G. Blankenstein en Koos Kolenbrander. Foto uit de verzameling van Rienk Miedema.