Lam tekent historie op

door Walter Eijndhoven

De Achttienhovense Kees Lam kon maar niet wennen aan het idee dat de huidige generatie opgroeit zonder enig besef van hoe het leven vroeger was, vóór het digitale tijdperk, zonder computers, mobieltjes, Facebook, Twitter en Instagram. Voor hem was dit de aanleiding over zijn leven te schrijven, over hoe het ooit was, op zíjn platteland.

Kees Lam steekt direct van wal, af en toe kijkend naar zeven rondscharrelende ooievaars, iets verderop in het weiland achter zijn huis, aan de Dr. Welfferweg: 'Ik heb een enorme hang, nee, het is meer een passie, naar de historie van mijn geboortegrond, hier in Achttienhoven. Daarom kwam drie jaar geleden het idee in mij op een boek te schrijven over deze streek, want velen weten helemaal niets over de geschiedenis van hun eigen geboortedorp'.

Achttienhoven
Het dorp Achttienhoven heeft een lange geschiedenis en werd gesticht in 1085, halverwege de middeleeuwen. In die tijd werden hele gebieden ontgonnen. Aan de Vecht en de Anthoniedijk bouwde men achttien hoeven, waarnaar het dorp Achttienhoven is vernoemd. Lam: 'Door mijn interesse in de geschiedenis van Achttienhoven, ben ik achter nog veel meer gebeurtenissen gekomen. Weet je dat hier op Eerste Kerstdag 1481 een veldslag is geleverd? Ene Joost van Lailang trok toen met zijn 5.000 ruiters op tegen Bisschop David van Bourgondië van Utrecht. Tijdens deze veldslag vielen meer dan 600 doden. In 1606 heerste hier in het dorp de pest en in 1790 werden Gijsbert Wijnen, zijn vrouw en een zoon tegelijk begraven. De rest van hun kinderen liepen achter de baar. Er is hier eigenlijk heel veel gebeurd, en dat in zo'n klein dorp'.

Jachtveld
Naast de geschiedenis van zijn geboortedorp, is Lam ook erg geïnteresseerd in de natuur. Vooral de verwoestende kracht van moeder natuur ligt hem na aan het hart. In zijn boek vertelt hij naar hartelust over strenge winters en zware stormen in Nederland. Lam: 'Het weer in Nederland is nooit te voorspellen. Volgens meteorologen was 2015 tot nu toe het warmste jaar, maar er kan ook zomaar weer een heel strenge winter tussenzitten. Ik herinner mij dat ik ooit een keer naar Zuidlaren en Veendam ben geweest. Aan beide kanten van de weg stonden bomen, waarvan alle takken waren afgebroken door de zware ijzel. Kale bomen, zover het oog reikte. Kun je je dat voorstellen?'. Maar een goede storm maakt ook altijd wel indruk op mij. Ik ben een keer met Herman Veenendaal naar Drenthe geweest, waar hij zijn jachtveld had, in Schoonoord. Op weg naar het noorden, hoorden wij dat het er vreselijk gestormd had. Toen wij daar aankwamen, lag het hele bos plat, je keek er zo overheen'.

Buiten
Kees Lam is een echt buitenmens. Zijn hele leven staat in het teken van buiten-zijn. Eén van zijn grote hobbies was jagen. Lam vertelt: 'Ik was altijd buiten, bij nacht en ontij. Het zit in mijn bloed. Hier, in de omgeving van Westbroek, heb ik wel tachtig vossen geschoten. Ik denk altijd bij mijzelf 'als ik die beesten niet had geschoten, hadden wij nu geen hazen meer op het land'. Helaas kan ikzelf het geweer niet meer hanteren, maar regelmatig ben ik nog jagermeester en geef ik aanwijzingen aan de drijvers. Jarenlang heb ik een eigen jacht gehad, hier in de buurt, waar ik verantwoordelijk was voor het wildbeheer. Dat betekent niet dat ik alles afschiet dat voor mijn loop komt hoor. Ik kan ook gewoon genieten van een mooie natuurbelevenis. Zo ben ik een keer met Bertus en Bartus wezen aanzitten in de polder. Bartus zette ik uit de wind en met Bertus zat ik verderop tussen de struiken. En opeens gebeurde het: grote groepen ganzen kwamen recht over ons heen, de ene na de andere groep, duizenden ganzen vielen in. Luid roepend. Bertus kon het niet over zijn hart verkrijgen deze dieren af te schieten, en ik ook niet hoor. Zo overweldigd waren wij. Wat een prachtbeleving was dat!'

In zijn boek vertelt Kees Lam nog veel meer over het leven in zijn dorp, toen en nu. Voor meer informatie over zijn boek: Kees Lam, Dr. Welfferweg 118, Westbroek.