Meedenker gevonden

De hervormde wijkgemeente Dorpskerk De Bilt heeft in ds. Nico de Boo in Zeist een tijdelijke 'hulpdominee' gevonden in de vacaturetijd, ontstaan door het vertrek van ds. Gert-Jan Codée naar Maarssen, nu ruim een jaar geleden. Al eerder (in 2008) was hij in een vorige vacature van de wijkgemeente geruime tijd consulent. Wat dat betreft is het voor de inmiddels met emeritaat zijnde Zeister predikant een tijdelijk, maar bekend terugkomen geweest.

door Henk van de Bunt

Ds. De Boo over toen: 'Met de kerkenraad en het moderamen mocht ik toen mee optrekken om na te denken over de gemeente en de invulling van de predikantsplaats. Daarnaast heb ik met veel plezier de Bijbelkring geleid, die ik 'aanvulde' met een actueel theologisch of kerkelijk thema. En nu, zeven jaar later, is er ineens de vraag om voor de komende tijd weer mee op te trekken in de vragen van de weg en het beleid van de gehele gemeente, de voorbereidingen en invulling van de parttime predikantsplaats, meedenken met het jeugdwerk, het pastoraat en een beetje 'gezicht' zijn in de, hopelijk nu snel kortende, vacaturetijd. Dus niet helemaal nieuw, al zijn de vragen en uitdagingen weer anders dan zeven jaar geleden.

Levensloop
Ds. De Boo werd in 1947 in Den Haag geboren in een gezin van twee kinderen. Zijn vader was fabrieksarbeider; hij had echter een grote kerkelijke en theologische belangstelling. Dat uitte zich in het lezen van bladen als de Waarheidsvriend. Zondagsochtends bezocht het gezin de wijkkerk van confessionele signatuur, 's avonds een gereformeerde bondsdienst; geen sprake van hokjesdenken dus. Zoonlief kreeg anders dan zijn vader wél de mogelijkheid om door te leren: eerst naar de HBS, vervolgens aan de universiteit. Geen theologie, maar wis- en natuurkunde. Hij schopte het tot wetenschappelijk medewerker. Zijn promotie maakte hij niet af. Tijdens zijn wetenschappelijk onderzoek liet hij – heel modern 35 jaar geleden! – veel werk door een computer doen. Ondertussen las hij gretig allerlei boeken, bijvoorbeeld van Woelderink en Miskotte, bekende theologen. 'Ik heb toen meer theologie gelezen dan tijdens mijn studie theologie'. Want toen hij al docent wis- en natuurkunde was, besloot hij theologie te gaan studeren. Dat ging zo voortvarend, dat hij de studie in zeven jaar voltooide, in Leiden. In 1983 werd hij predikant in Uitwijk (Land van Altena) en in 1987 verhuisde het gezin naar Zierikzee. In 1994 werd ds. De Boo predikant in Zeist. Er zijn in Hervormd Zeist verschillende reorganisaties geweest, 'niet gemakkelijk, maar momenteel is de zaak stabiel'. Hij heeft in die jaren steeds dezelfde gemeente gediend, maar de locatie verschilde: eerst de Nieuwe Kerk en de Oude Kerk en ten slotte de Sionskerk. 'Ik ben hier altijd met plezier predikant geweest'.

Inspiratie
Op de vraag naar inspirerende theologen, noemt hij eerst ds. L. Kieviet. 'Als hij preekte, was de Bijbel een levende stem van God. Je werd aangesproken. Het ging niet om schema's en feitjes, maar om levende aanspraak'. Ds. L. Kieviet (1918-1990) was een bekend prediker en zijn meditaties worden nog veel gelezen. Ook aan prof. H. Berkhof (1901-1996) denkt ds. De Boo met dankbaarheid terug: 'Hij was een heel pastorale man; hij dacht met je mee. Want het was niet eenvoudig om met een twee-derde baan en een druk gezin theologie te studeren'. Na het emeritaat van prof. Berkhof volgde dr. A. van de Beek hem op; zijn theologische publicaties volgt ds. De Boo nog steeds. Prof. Van de Beek heeft naast de theologie biologie als hobby. Hij schuwt bij theologische problemen de natuurkundige vragen niet. De belangstelling voor de exacte vakken is bij ds. De Boo altijd gebleven. 'De verhouding tussen geloof en natuurwetenschap leeft momenteel niet breed onder de mensen, maar ik interesseer me er nog steeds voor. Mensen zijn tegenwoordig meer gevoelsmatig ingesteld'. Hierdoor zijn sommige problemen minder actueel dan vroeger. Maar gevoelsgeloof heeft ook een gevaarlijke kant. Vroeger oriënteerden mensen zich eerder op de Bijbel; nu meer op hun gevoel. Maar heeft ons geloof dan wel genoeg ruggengraat? Als je God alleen verbindt met mooie ervaringen, valt je geloof dan niet om als er iets ingrijpends gebeurt?'. Ds. De Boo vindt het heel belangrijk dat God Iemand tegenover ons is, die ons aanspreekt. In het 'geloven in een God die niet bestaat' herkent hij zichzelf zeker niet.

Dorpskerk De Bilt
De wijkgemeente Dorpskerk ervaart hij als een 'hechte en betrokken gemeenschap': 'Er is veel kader, en er zijn veel jonge mensen. Veel activiteiten worden helemaal door gemeenteleden gaande gehouden. Hier in Zeist ben je als dominee vaker nodig, bij kringen bijvoorbeeld. De geestelijke oriëntatie van de Dorpskerk is orthodox, verbonden met het gereformeerd belijden van de Kerk. Het mooie van die verbondenheid is dat mensen veel verantwoordelijkheidsgevoel hebben. Natuurlijk staat de Dorpskerk ook in een proces van verandering, waarbij de identiteit op een andere manier vormgegeven moet worden. Alles verandert; je ziet dat dingen die vroeger absoluut niet konden, tegenwoordig geen probleem meer zijn. Er komt ook veel meer aan problematiek binnen dan vroeger. Juist in een tijd als de onze is het lastig om verantwoorde keuzes te maken. Als je een verandering doorvoert, moet je dat weloverwogen doen. En mensen moeten vooral het gevoel blijven houden: het hart van de gemeente blijft het zelfde, maar wel verder de weg gaan die met bezinning en besluiten al ingeslagen is.