Op ’t bankje

Het is weer een mooie zomerdag, gelukkig niet te warm en er waait ook nog een zacht windje. Na een heerlijke ochtendwandeling ben ik weer op mijn vertrouwde bankje neergestreken. Een wat ouder stel komt rustig mijn kant op en besluit erbij te komen zitten. Ze zien er zomers gekleed uit, hij met korte broek en een witte pet en zij draagt een ruim zittende jurk. Ze hebben er zin in en zijn duidelijk in voor een praatje. ‘We zijn hier met vakantie’, begint de vrouw. ‘Nou ja vakantie, het voelt als vakantie. We logeren namelijk in ons oude huis waar we bijna veertig jaar gewoond hebben.’ Ik kijk haar wat vragend aan en ze merkt dat ze wat duidelijker moet zijn. ‘Toen we met pensioen gingen hebben we ons huis aan onze zoon verkocht en zijn we naar een appartement bij zee verhuisd. Ik ben opgegroeid bij de zee en dat blijft dan altijd trekken. Bart komt wel uit deze omgeving, maar hij wilde wel eens wat anders. We wonen nu heel tevreden in een praktisch appartement in Scheveningen, vlakbij zee en de duinen. Onze dochter woont in Den Haag en dat speelde natuurlijk ook mee toen we de beslissing namen.’ De vrouw vertelt dat ze een zoon en een dochter hebben, die allebei twee dochters hebben die weinig in leeftijd verschillen en goed met elkaar kunnen opschieten. ‘Ze hebben pas weer wat verbouwd aan het huis en hebben dus nogal wat kosten gehad. Om toch een vakantiegevoel te hebben besloten we onze woningen te ruilen. Het gezin van Wilco zit nu dus drie weken in ons appartement en wij weer drie weken in onze oude buurt. Vooral hun meiden vinden het geweldig. Samen met hun Haagse nichtjes hebben ze een geweldige vakantie. Bij goed weer zijn ze de hele dag op het strand en als het wat minder is gaan ze met hun moeders shoppen in de stad.’ Ze vertelt dat haar zoon en schoonzoon fietsfanaten zijn en dat die dan mooie fietstochten maken. Haar man zegt een paar weken in zijn oude buurt ook wel weer leuk te vinden. ‘We hebben hier familie en bekenden wonen en daar gaan we af en toe op de koffie. Ik kan ook weer een beetje tuinieren in mijn oude tuin, maar die is wel behoorlijk veranderd. Gelukkig niet zo bewerkelijk meer als toen wij er woonden. Er is een uitbouw aan het huis gekomen waardoor de tuin kleiner geworden is. Maar voor mij is die nog altijd groot genoeg’, zegt hij lachend. ‘We houden natuurlijk ook vakantie en fietsen veel in de omgeving en dan lunchen we onderweg.’ Zijn vrouw knikt. ‘Maar het avondeten kook ik zelf, dat vind ik gewoon leuk om te doen, want dan moet je ook wat boodschappen doen en kom in de supermarkt weer allemaal bekenden tegen.’ Ze vertelt dat ze in de omgeving van hun appartement ook veel fietsen. Behalve deze ruilvakantie gaat het echtpaar in het najaar ook weer een paar weken naar Portugal. ‘Dan is daar de vakantiedrukte voorbij en de temperatuur nog aangenaam’, zegt de vrouw. ‘We doen dat al vijf jaar en dan gaan we steeds naar dezelfde plaats.’ Ik vraag of ze niet vinden dat het in deze omgeving erg veranderd is. Ze begint te lachen. ‘We komen hier zo vaak dat we alle veranderingen wel zien. Het is maar een uurtje rijden.’ Vandaag gaan ze naar Lage Vuursche om pannenkoeken te eten en met hun oude buren gaan ze nog een dagje naar de dierentuin in Amersfoort. Even ontspannen als ze kwamen stappen ze weer op.

Maerten