In vogelvlucht

Als een vogel keken we over de toppen van de bomen, zagen het verkeer beneden rijden en vingen duidelijk geluiden op van de activiteiten onder ons. We waren de kerktoren op geklommen en zagen de uitgestrekte, groene landerijen. In de verte draaiden de wieken van een molen en we konden zelfs Amsterdam zien.

En ja hoor, vlak onder ons zat op de wijzerplaat van de torenklok een torenvalk. Oplettend keek hij om zich heen en even later begrepen we waarom. Een tweede exemplaar kwam aanvliegen en goudbruin glanzend draaiden ze om elkaar heen in zweefvlucht. Deze elegante vogels, herkenbaar aan de spitse vleugels en de lange staart, maken graag gebruik van een oud kraaiennest. In de galmgaten van de kerktoren zijn die nesten ruim voorhanden, de klokkenzolder ligt bezaaid met takken. Bij de jacht op muizen in het open boerenland hangen torenvalken, met snelle vleugelslagen, stil in de lucht. ‘Bidden’ wordt dat genoemd.

Een andere bekende roofvogel is de buizerd. Deze vogel broedt liever aan de bosrand in de kruin van een hoge boom. Met z’n brede vleugels cirkelt hij hoog in de lucht, jaagt vanaf grote hoogte ook op muizen. 

Maar soms gaat het mis. Goudbruin, de vleugels langs zijn lijf, de ogen gesloten, doodstil lag hij languit op zijn rug op het pad. Als uit de lucht geplukt, de krachtige klauwen met lange, zwarte nagels gevouwen op zijn staart. De wind speelde zachtjes met zijn veren. Onwerkelijk. De trotse vogel lag daar levenloos, evenals de prooi die hij even daarvoor had gevangen. Vloog hij domweg tegen de takken van een boom? Had hij de foute afslag genomen?

(Karien Scholten)

In haiku:

Met zijn prooi op zak
Plots, in het vuur van de strijd
De foute afslag