Handje helpen

Op mijn hurken zit ik achter het dier in barensnood. Het kleine meisje, nagenoeg 2 jaar oud, staat schuin achter me en kijkt hals reikend toe. Via het handje op mijn rug voel ik haar verbazing. Als mijn arm verdwijnt in het schaap, roept zij hartgrondig “Bah!”. Het gezicht dat ze erbij trekt spreekt boekdelen. Het is voor haar de eerste keer dat ze een bevalling mee maakt. Het natte lammetje dat tevoorschijn komt raakt zij ook liever niet aan. Maar als moeder schaap het kleintje aflikt en tevreden knort zegt zij uit volle borst: “Bèh!”

Een schaap een handje helpen bij de geboorte is voor een schapenhouder niet ongewoon. Vaak drachtig van meerdere lammetjes komt het herhaaldelijk voor dat de bevalling niet soepel verloopt. Verschillende pootjes in de geboorteweg, een weggedraaid kopje of een te groot lam dat een normale geboorte in de weg staat. Op de tast en met een touwtje zijn de problemen vaak vlot te verhelpen, maar soms zit het tegen. De natuur heeft daar geen oplossing voor, maar de dierenarts wel.

Liggend op haar zij, de flank kaal geschoren, gewassen en verdoofd, wacht het schaap op wat er komen gaat. Een knots van een lam kan het bekken niet passeren en de enige oplossing is een keizersnede. Bedreven handen openen met het mes een uitweg voor het lam. Gretig kijken jonge kinderogen toe, zien de buitenkans om een operatie in de stal mee te maken. Het jonge leven wordt aan twee achterpoten uit de baarmoeder gevist. Zorgzame handen pakken het lam aan. Moeder schaap, uiteindelijk verlost, knort tevreden als zij haar twee nakomelingen voor haar neus krijgt. Behulpzaam openen jeugdige handen het pakje hechtdraad om de wond mee te sluiten.

Na afloop is er pompoensoep, op smaak gemaakt door ervaren handen.

(Karien Scholten)

In haiku:
Warm en betrokken
Maken handen het verschil
Zorgzame handen