Een veilig nieuw thuis voor Afghaanse vluchtelingen

Vluchteling Samiullah Sadat (35) woont met zijn gezin sinds een half jaar in Nederland. Nadat ze in Ter Apel en Leersum in verschillende opvangcentra hebben gewoond, wonen ze nu sinds december 2021 in Bilthoven.

Samiullah spreekt vier talen en verzorgde als tolk in het Engels de communicatie tussen het Afghaanse leger en het Nederlandse leger. Samen met zijn vrouw (28) heeft hij drie zoontjes van acht, zes en drie jaar die hier inmiddels naar school gaan. 

Integreren
Samiullah gaat hier in Nederland naar instituut Babel om de Nederlandse taal te leren. Voor zijn vrouw vertaalt hij tijdens het gesprek. Zijn vrouw vertelt dat ze het soms nog moeilijk heeft omdat ze zich vaak alleen voelt. Twee keer per week gaat ze naar een vrouw uit de buurt die haar helpt de Nederlandse taal onder de knie te krijgen. Ondertussen lopen de tranen over haar wangen, haar sociale netwerk is klein en ze mist haar vriendinnen en familie. ‘Maar ik ben heel erg blij dat ik hier kan wonen. Het wordt iedere dag beter’, vertelt ze daarna met een lach. ‘We hebben ook zulke fijne hulp gekregen en nog steeds, onder andere van een Nederlands echtpaar dat vluchtelingen helpt.’ Daarnaast belt ze geregeld met haar familie in Afghanistan en dat maakt het makkelijker.

Delen
‘Waar wij vandaan komen was het heel normaal om maaltijden te delen. Als ik iets speciaals had gekookt bracht ik dat naar de buren of familie’, vertelt ze. In Nederland probeert ze deze traditie verder op te pakken en dat geeft haar veel voldoening en bovendien contactmomenten met de buren. Die moesten wel even wennen aan deze Afghaanse traditie, maar zette ze ook aan het denken. Inmiddels vinden typisch Hollandse traktaties als stroopwafels en drop hun weg naar het Afghaanse gezin. 

School
Als de 3 zoontjes thuiskomen fleurt ze op. ‘Ze zitten in Bilthoven op school en het gaat heel goed, ze komen iedere dag heel blij thuis. ‘Ze doen het heel goed hier in Nederland en gaan goed mee met alles. Het is geweldig om te zien dat de kinderen hier gelukkig zijn en hoe ze contacten maken. In Kabul hadden ze maar twee uur per dag school en lazen wat uit een boek. Een wereld van verschil.’

Zowel Samiullah als zijn zoontjes voetballen bij FC De Bilt. ‘‘We werden zo fijn verwelkomd, mogen gelijk meedoen en maken leuke contacten. In Kabul ging dat er heel anders aan toe. Het is best moeilijk als je ergens nieuw bent, omdat ze weinig contact met je maken lijkt het alsof je jezelf eerst moet bewijzen. Hier in Nederland worden we gelijk met open armen ontvangen. We zijn heel dankbaar en blij’, meldt Samiullah tot slot. (Ruby Jacobse)