Op ’t bankje

Het is winter en hoewel er nog geen sprake is van sneeuw en ijs zou ik het toch liever wat zonniger zien. Het zijn over het algemeen sombere dagen. Een stevige wandeling houd je aardig op temperatuur en dat nodigt weer uit om even op mijn bankje te gaan zitten. Natuurlijk is het nog niet aangenaam warm maar met een dikke trui en jas is het goed uit te houden. Een man die even later bij me komt zitten heeft duidelijk zin in een praatje. ‘Ik ben blij dat we van een deel van de coronamaatregelen af zijn’, begint hij het gesprek. ‘Voor de winkeliers is het een uitkomst, als het tenminste al niet te laat is.’ Hij vertelt dat hij met zijn vrouw en hun twee tienerdochters voor de coronatijd vaak ergens naar toe ging waar ze konden winkelen. ‘Ik dook daar dan een cafeetje in want als ik niet iets speciaals nodig heb, laat ik het shoppen graag aan de dames over. Het was voor mij ook fijn dat ik dan rustig een biertje kon drinken, want meestal rijd ik ergens heen en mijn vrouw terug. Mijn oudste dochter is 17 en is begonnen met rijlessen dus die zal als ze haar rijbewijs haalt ook kunnen rijden. Op een gegeven moment in de lock down waren onze dochters het zat om ieder weekend thuis te zitten. Toen ze hoorden dat heel veel mensen naar Antwerpen gingen wilden ze dat ook. Wij wilden dat eigenlijk ook wel, maar toen ik hoorde van de files daar vond ik dat toch geen goed idee.’ Hij zwijgt even en kijkt voor zich uit. Als hij denkt dat ik geïnteresseerd ben in het vervolg van zijn verhaal gaat hij verder. ‘Ik zei dat ik er niets voor voelde om naar Antwerpen te gaan omdat het daar veel te druk was, maar dat ik een mooi alternatief had waarbij ook gewinkeld kon worden. Ik wilde nog niet zeggen waarheen, maar onderweg zei ik dat we naar Baarle-Nassau en Baarle-Hertog gingen. Ik vertelde ze dat daar Belgische enclaves waren met winkels die open waren, maar dat de Nederlandse zaken gesloten waren. Ze vonden het best interessant en het is ook een beetje raar met al die grenzen in een kleine plaats. Voor de Nederlandse winkeliers en caféhouders was het best zuur, maar een jaar daarvoor was het net andersom geweest en waren de Belgische zaken gesloten. Ik sprak een Belgische winkelier en die vond het wel goed op deze manier. Toen profiteerden de Hollanders en nu wij’, zei hij. Hij vertelde dat er winkels zijn waar de grens doorheen loopt en dat die met zo’n politielint werd aangegeven. Dus kun je in dezelfde winkel niet bij sommige artikelen komen. De winkelier vond het zelf ook een rare situatie maar hij wist niet anders.’ Ik vraag of de dames ook nog gezellig hebben kunnen winkelen. ‘Natuurlijk en er zijn best nog leuke winkeltjes open. Ze waren in ieder geval enthousiast en ik heb een paar lekkere Belgische biertjes gedronken op Belgisch grondgebied.’ De man vertelt dat hij thuis nog is gaan googelen om wat van de geschiedenis van de enclaves te weten te komen. Dat is best interessant. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Nederland neutraal en België in oorlog. De gemeente Baarle-Nassau vormt samen met de Belgische gemeente Baarle-Hertog het Kempense dorp Baarle. Er zijn 22 exclaves van Baarle-Hertog in Baarle-Nassau en acht exclaves van Baarle-Nassau in Baarle-Hertog. Een aantal van deze Nederlandse exclaves vormt weer enclaves binnen de Belgische enclaves in Nederland. ‘Heel ingewikkeld maar wel leuk’, zegt de man en stapt op.

Maerten