De Jersey stieren staan voorlopig niet meer op het Boetzelaersveld. (foto Yvette van den Berg).
De Jersey stieren staan voorlopig niet meer op het Boetzelaersveld. (foto Yvette van den Berg).

Stieren wijken wellicht voor windmolens

Algemeen

door Henk van de Bunt

In het eind van de 19de eeuw liet Willem Carel van Boetzelaer een gebied in het noordelijkste deel van Hollandsche Rading als landbouwgebied ontginnen; vandaar de naam Boetzelaersveld. Met de huidige inzichten in natuurontwikkeling vormde dit landbouwgebied echter een obstakel in de natuurlijke verbindingsroute tussen de Utrechtse Heuvelrug en het Gooi. 

Het landbouwgebied werd vorig jaar grotendeels heringericht. Er kwamen twee akkers, die extensief met verschillende granen worden bebouwd. Naar het westen toe wordt met groepjes bomen en struiken een mooi overgangsgebied naar het naastgelegen Utrechts Landschap gecreëerd. Tussen de bomen en struiken konden kruiden en ruigtes ontstaan. Het overige binnen het landgebied werd ontwikkeld als kruiden- en faunarijk grasland. Langs de oostzijde kwam een wandelpad, dat het gebied recreatief aantrekkelijk maakte.

Stieren

Die twee zuidelijke akkerpercelen langs het Loosdrechts Spoor werden door Jacob Beeker van Boerderij Eyckenstein ingezaaid. Ten noorden daarvan zijn twee percelen afgerasterd waar stieren konden weiden; er was een grasmengsel gebruikt met 25% kruiden, wat blijvend een kruidenrijk grasland opleverde. Jacob Beeker vertelt over zijn ervaringen en die van zijn stiertjes: ‘De afgelopen weken heb ik veel tijd besteed aan het te woord staan van politie, NVWA (Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit) en boa’s. Keer op keer zijn er anonieme meldingen gedaan, dat mijn stieren op het Boetzelaersveld geen water hadden. Er staat 1000 liter water verbonden aan een drinkbak. Dagelijks loopt een bewoner van vlakbij langs het watervat en appt mij als daar iets mis mee is of met mijn stiertjes. Ik heb borden geplaatst met informatie en mijn telefoonnummer. Ik hoorde niets en werd nooit gebeld; alleen maar door de hulpdiensten’. 

Honden

‘Door de lockdown lopen er veel mensen in het bos die er normaal niet komen. Jacob: ‘Zonder enige kennis van zaken doet men meldingen bij politie en NVWA, omdat men denkt dat er iets niet goed is. De overheid moet die allemaal opvolgen en moet dan bellen of langsgaan. Ik heb ook nog te maken met honden in het weiland daar. Mensen houden de hond niet aangelijnd en die verdwijnen dan vrolijk blaffend in het weiland en maken de stieren dol. Er is goed contact met lokale bos-boa’s en die hebben de eigenaar van de hond bekeurd. De laatste dagen was er dagelijks telefoon van de NVWA en jl. woensdag een inspectie. Daarna alleen weer een telefoontje, waarbij iemand melde dat er te weinig water uit de drinkbak kwam. Toen ik mezelf weer in discussie hoorde gaan over de waterdruk uit een drinkbak knapte het bij mij; ik heb de NVWA gemeld de dieren daar weg te halen. Het kost mij teveel energie en het wordt me onmogelijk gemaakt.’

Hooi

Beeker heeft dit weekeinde ruimte in de stal gemaakt, zodat de stieren binnen kunnen. Als afscheid kreeg hij van iemand een brief aan de waterbak met allemaal tips en tricks. Jacob: ‘Ik doe daar alles verkeerd volgens deze bezorgde dierenvrienden. Zij hebben helaas geen kennis van dieren, van wat ze eten en wat ze nodig hebben. Ik houd al jaren en jaren een deel van de stieren in de winter in natuurgebieden en weet inmiddels wel wat ze nodig hebben. De dierenvrienden zijn bij verschillende boeren geweest voor advies en hebben dat voor me opgeschreven. Helaas ook weer anoniem en zijn ze niet even bij mij langs geweest. Later kwam ik er weer en hing zo’n brief er weer en was er hooi bijgevoerd. Je wordt er helemaal kierewiet van. Die bemoeizucht en dierenliefde is enorm maar helaas ook het gebrek aan praktische kennis. Het zijn weilanden die het hele seizoen niet begraasd zijn en dus heel veel gras bevatten, de NVWA bevestigt ook keer op keer dat de dieren in goede conditie zijn. Zaterdagochtend was de NVWA hier (op de boerderij) er weer naar aanleiding van een melding en vertelde mij dat er niets aan de hand was’.

Stal

‘Ik heb zaterdag de stieren weggehaald. Ik ben het zat om mij steeds te moeten verantwoorden bij politie en NVWA en mijn kinderen te moeten uitleggen waarom de politie er is of mij weer belt. Het wordt onmogelijk gemaakt daar nog dieren te houden. Ik was van plan daar ook schapen te gaan houden maar ook daar zie ik van af; ook die worden opgejaagd of door loslopende honden aangevallen.

Gelukkig heeft de gemeente De Bilt een mogelijke oplossing? Door een onderzoeksbureau is het gebied aangewezen als kansrijke locatie voor windmolens? Mijn zegen hebben ze om daar midden in de natuur die dingen neer te zetten, maar mij zullen ze daar niet meer zien; met dank aan al die dierenvrienden’.