Op 't bankje

Als ik bij het bankje kom zitten daar een man en vrouw van middelbare leeftijd een sigaret te roken. Ik vind het jammer dat de heerlijke buitenlucht vervuild wordt maar ga er toch maar bijzitten. 'Sorry hoor, maar we moesten even een peukie doen. We zijn op bezoek bij onze zoon, want mijn schoondochter viert haar verjaardag', zegt de vrouw. Een paar jaar geleden gingen we dan in de tuin roken, maar dat willen ze niet meer. We moesten maar uit het zicht aan onze verslaving toegeven zei hij en stuurde ons naar dit bankje.' Ze neemt nog een diepe haal aan de sigaret en blaast een wolk rook uit. Vroeger was het allemaal heel gewoon, maar rokers beginnen zo langzamerhand de meelijwekkende uitzonderingte worden. Ik ruik dat ook de kleding van het stel een rooklucht heeft. 'Daarom komen we ook minder vaak bij ze, maar Margreet heeft ons speciaal gevraagd.' Ik vraag of ze wel eens geprobeerd hebben om van het roken af te komen. Ze begint te lachen.'Ja, verschillende keren maar het is heel moeilijk voor ons. Het is wel een stuk minder geworden sinds we hebben afgesproken dat er in huis niet meer gerookt wordt. Als het koud is sta je dan in de tuin te blauwbekken en vaak ben ik dan na een paar trekjes weer binnen. De kleinkinderen mogen ook alleen maar komen logeren als we in huis niet roken. De logeerpartijtjes wil ik niet missen dus dat heb ik er graag voor over. We hebben er maar twee. Een tweeling, een jongen en een meisje. Ze komen ook graag bij ons. We roken op die manier ook daarom al veel minder dan vroeger, maar we willen er op den duur toch helemaal vanaf.' De man hoort het allemaal genietend van zijn sigaret aan. De vrouw heeft intussen alweer een sigaret aangestoken. 'Het is maar goed dat mijn zoon het niet ziet', zegt ze lachend. 'Ze hebben natuurlijk gelijk, maar ja wat doe je er aan. Ik vind het wel goed dat ze gezond leven en altijd letten op wat ze eten. Ze zijn ook vegetarisch maar wat Margreet klaarmaakt is altijd best lekker. Maar ik denk toch nog wel eens aan vroeger toen onze zoon klein was. Als ik gehaktballen gemaakt had was er altijd wel een door hem uit de pan gepikt.' Vooral onze kleindochter Alice is heel erg met het milieu bezig en ze houdt ons goed bij de les. Ze heeft een poes en twee konijnen die ze heel goed verzorgt. Ze rijdt ook paard en is heel vaak in de manege om te helpen. Haar broer Wilco is een heel ander type. Hij houdt van wildere sporten als mountainbiken en skateboarden.' Opa begint te glunderen als zijn vrouw dit vertelt en als ze dat ziet zegt ze: 'Mijn man vindt het heel mooi en gaat vaak kijken als hij wedstrijden heeft. Wilco is duidelijk de trots van opa. Hij bewondert de jongen en als er grote mountainbike wedstrijden zijn gaan ze er vaak samen heen. 'We gaan af en toe ook naar grote wielerwedstrijden', vertelt hij. We waren nog bij de Amstel Gold Race waar Mathieu van der Poel op spectaculaire wijze won, geweldig.' Oma schudt haar hoofd. 'Voor mij is het niets. Ik sta doodsangsten uit maar gelukkig heeft hij nog nooit wat gebroken. Ik kijk liever naar het paardrijden van Alice. Dat gaat heel wat gemoedelijker. Alice vindt het altijd fijn als ik erbij ben.' De man vindt het nu wel weer genoeg geweest. Hij staat op en zegt: 'Kom op Wil, we gaan.'

Maerten