Klaviergiganten in Het Lichtruim

In de prachtige serie Internationale Pianisten die dit seizoen in theater Het Lichtruim plaatsvindt speelde de Russische meesterpianiste Nadezda Pisareva afgelopen zondag een programma waarin vele Titanen van de pianogeschiedenis hun opwachting maakten: Schumann, Liszt en natuurlijk Chopin, over wie de componist Mendelssohn ooit zei: 'Hoeden af heren: een geniet!'

Alleen Joseph Haydn, wiens sonate in Es Hob. 52 de opening van dit concert vormde, stond er wat verloren bij, niet alleen door het merkwaardige middendeel, dat een halve toon hoger staat dan de hoofdtoonsoort, maar ook door de schijnbaar onwennige, bijna verlegen benadering van de pianiste, die pas echt opbloeide na de pauze toen ze overging op het hoogromantische repertoire.

Waar ze voor de pauze de vleugel, ook door de droge akoestiek van de zaal, soms te weinig liet zingen, leken in de Twee Legendes S. 175 van Liszt de vogeltjes uit de preek van Franciscus van Assisi rechtstreeks uit de piano te komen vliegen en leken de golven waarover die andere Franciscus, die met zijn mantel en staf de Straat van Messina zou zijn overgezeild, als een ware waterval door de zaal te stromen. Pisareva beschikt over een fabelachtige techniek, waarmee zij niet alleen het hele concert vrijwel foutloos speelde, maar ook de lastigste passages volledig beheerste: in zo'n zwaar programma voorwaar een topprestatie.            (Peter Schlamilch)