Dirk Riemersma tekent en aquarelleert

door Henk van de Bunt

Van 23 december tot en met 1 januari 2016 maakt WVT in haar gebouw aan de Talinglaan 10 ruimte voor 'Kunst uit eigen provincie'. De tentoonstelling wordt op woensdag 23 december om 20.00 uur geopend.

Eén van de exposanten is Dirk Riemersma (1979) uit Bilthoven. Riemersma (1979) heeft autonome beeldende kunst gestudeerd aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Naast schilderen houdt hij zich ook bezig met tekenen en aquarelleren. Al deze kunstvormen zijn terug te vinden op zijn website. Het zwaartepunt ligt momenteel bij het schilderen.

Ruwheid
Dirk Riemersma: 'Ik probeer naast olie en acryl op doek en paneel ook andere media met vaak verrassend resultaat uit. Ik heb veel bloemachtige taferelen geschilderd wat voortkomt uit mijn grote bewondering voor de kleuren en vormen van bloemen en de natuur welke vanaf de lente prachtig tot uiting komen. Soortgelijke inspiratie haal ik uit werk van o.a. Monet en Marc Mulders. Na verloop van tijd wilde ik meer ruwheid in mijn werk brengen. Dit probeerde ik door het gebruik van dikkere lagen verf en meer spontane acties op het doek met spetters en verf druipers. Ik ben steeds meer abstracter gaan uitbeelden, dit spreekt mij steeds meer aan. Soms in combinatie met nog net een beetje te herkennen onderwerpen. Vaker meer totale abstractie. Hierbij wordt de toeschouwer wat mij betreft niet gevraagd om herkenbare vormen van bestaande voorwerpen te ontdekken. Liever zie ik een interactie ontstaan tussen toeschouwer en kunstwerk'.

Handschrift
Riemersma zegt zo ook graag het liefst naar kunstwerken van andere kunstenaars te kijken, om hierbij te ontdekken welke emotie wordt bewerkstelligd door de kleur, compositie, gebruikte toets en driedimensionale werking van de gebruikte media. Riemersma: 'Dit is bij elke toeschouwer weer anders, dat is juist zo boeiend. Hierin liggen volgens mij ook veel gebeurtenissen van het persoonlijke verleden waaraan kleur, vorm en composities herinneringen kunnen oproepen. Proberen om zo vrij mogelijk te bewegen met mijn 'handschrift' ten gunste van het esthetisch resultaat is daarbij mijn uitgangspunt. Eerst persoonlijk, maar het liefst voor zoveel mogelijk aanschouwers om een plezierige of juist verontrustende interactie te ondergaan met het werk. Voorbeelden hierin vind ik in werken van o.a. Armando, De Kooning, Cy Twombly en Joan Mitchell'.