Tineke geen Babs meer

Burgemeester Arjen Gerritsen reikte woensdag 3 juni in aanwezigheid van (oud-)collega's, bodes en ambtenaren van burgerzaken in de trouwzaal van Jagtlust een Chapeau-penning uit aan mevrouw Tineke Cramer-de Groot bij haar afscheid als trouwambtenaar van de gemeente De Bilt.

door Henk van de Bunt

Burgemeester Gerritsen kwam bijna superlatieven te kort bij het benoemen van de vele verdiensten van Tineke Cramer: 'Mevrouw Cramer is sedert 1996 een enthousiast trouwambtenaar geweest. Gedurende haar periode heeft zij 427 huwelijken voltrokken. Zij was een veelgevraagd ambtenaar die zich steeds goed voorbereidde en inleefde in het te trouwen paar. Het aantal van 427 in voorheen Maartensdijk en na de samenvoeging in 2001 in het nieuwe De Bilt is bovengemiddeld te noemen. U verkreeg al eerder in andere disciplines onderscheidingen en door daar de Chapeau-penning aan toe te voegen bent u in deze gemeente meer dan bovengemiddeld en terecht onderscheiden'.

Penselen
Tineke en Wijnand Cramer verhuisden onlangs, na hun huis in Groenekan verkocht te hebben naar een appartement in Utrecht: 'Ik kon nog steeds, ook nu ik in Utrecht woon, huwelijken voltrekken, maar aangezien wij vaker en voor langere tijd ook naar Frankrijk gaan vond ik dit geen optie. Ik moest dan teveel nee zeggen. Wij gaan niet definitief naar Frankrijk. We zijn dol op Frankrijk maar Nederland is het beste land. We kunnen nu de deur achter ons dicht trekken en naar Frankrijk gaan wanneer we willen. Lekker daar tuinieren, de penselen oppakken om lekker te schilderen en natuurlijk genieten van het heerlijke Franse leven. Bij burgerzaken had men nog brieven liggen van kandidaten, die al eens gesolliciteerd hadden toen er geen vacature was. Die zijn weer benaderd met succes'.

Ceremonie
Tineke Cramer: 'Het trouwseizoen begint zo' n beetje in april. In mei en juni tot aan de schoolvakantie is het druk. En dat geldt ook in september tot half oktober. Daarna is het af en toe een huwelijk. Prachtige paren heb ik aan zien komen in rijtuigen, sportwagens, dure exclusieve auto's, op stoere motoren maar ook een stel met een vrachtwagen. Wie dicht bij het gemeentehuis woonde kwam lopend of op de fiets. Ieder huwelijk is uniek. Sommige bruidsparen namen zelfs een klein orkestje mee of iemand die gitaar speelde of een ander instrument. Soms kon een broer of zus mooi zingen. Meestal is er veel muziek. Het is mij opgevallen, dat nu er niet zoveel kerkelijke inzegeningen van huwelijken meer zijn, dat de ceremonie op het gemeentehuis voor die paren heel belangrijk is. Het bruidspaar, familie en vrienden willen op het gemeentehuis iets speciaals doen. Prachtige gedichten zijn er voorgedragen. Het ringen geven wordt vaak door de kinderen gedaan. Ook de hond komt regelmatig met ringen. Een keer bracht een roofvogel de ringen: deze kwam aanvliegen door de hal van het gemeentehuis en landde op de arm van de bruidegom. Een ander bruidspaar was zo blij dat ze dansend door de trouwzaal gingen'.

Moeder
Tineke Cramer vertelt het altijd heel leuk gevonden te hebben om paren te trouwen: 'Je bent heel persoonlijk bij het bruidspaar betrokken en gezamenlijk kan er een mooie ceremonie worden voorbereid. Het is hun dag en zij mogen zeggen hoe ze het willen hebben. Als BABS (Buitengewoon Ambtenaar Burgerlijke Stand) kun je hen helpen en uitleggen wat voor de wet de rechten en plichten zijn. Want het blijft toch een belangrijk contract. Huwelijken van Turkse of Marokkaanse Nederlanders zijn ook vaak heel bijzonder. Het huisbezoek is heel hartelijk en je krijgt lekkere koekjes mee voor thuis. Ik heb ook veel andere relatievormen getrouwd. Vaak zijn deze heel bijzonder. Paren waren vaak zo blij omdat ze nu eindelijk de zelfde rechten gekregen hebben. Soms komen er ook emoties los. Meestal bij de bruidegom, die houdt het niet meer droog. Ik verklaar het zo: vrouwen zijn meestal maanden bezig met de jurk en de schoenen, welke make up en wat voor een kapsel moet het worden. Andere emoties die los komen zijn bijvoorbeeld die van overleden ouders die herdacht worden en een kaarsje aan steken in de trouwzaal is dan heel gebruikelijk. Tegenwoordig hebben we ook buitenlocaties, waar als het mooi weer is, buiten getrouwd kan worden. Ik ging meestal op huisbezoek omdat ik het prettig vind te zien hoe bruidsparen wonen. Het gesprek wordt dan ook informeler. Of ik ontving het paar bij mij thuis. Soms had ik contact met een moeder, die graag tijdens de ceremonie ook iets wilde zeggen'.

Kern
Tineke Cramer begon nog in de gemeente Maartensdijk: 'Ik werd getipt, toen ik na mijn gemeenteraadsperiode iets wilde doen. Ik was meteen enthousiast, het leek mij erg leuk. Voormalige bekende en populaire trouwambtenaren als Jeanne Uittenbosch en Gerrit Buitenhuis waren zojuist gestopt. Ik heb toen gesolliciteerd en na een gesprek met oud-burgemeester Diepenhorst werd ik benoemd. Bij de samenvoeging hoefde ik niet opnieuw beëdigd te worden. Ik heb nooit iets van 'vroegere kernen-voorkeur' gemerkt. Het gemeentehuis deelde in. Wel is het zo dat bruidsparen hun voorkeur uit kunnen spreken. Je begrijpt dat ik er daarom heel wat gehad heb uit Groenekan. Die kennen mij.