Betrokkenheid en participatie basis voor lokale politiek

door Guus Geebel

Op 31 mei werd Martijn Lauxtermann beëdigd en geïnstalleerd als gemeenteraadslid voor de fractie van de PvdA. Hij was al sinds 2020 commissielid zijnde niet raadslid. Martijn Lauxtermann volgt Krischan Hagedoorn op, die wethouder werd. Hij werd geboren in Amsterdam, groeide daar op, studeerde in die stad en werd er advocaat, inmiddels 32 jaar in het vak. In 2000 kwam hij in Groenekan wonen, waar zijn vrouw geboren en getogen is. Het echtpaar heeft twee zonen en een dochter, die allemaal niet meer thuis wonen. 

In zijn studententijd was Martijn politiek actief voor D66 in Amsterdam en was voor deze partij fractievoorzitter in Stadsdeelraad De Pijp. ‘Het was in de politiek roerige jaren tachtig met onder meer krakersrellen. Dat heeft mij veel gebracht ten aanzien van het belang van participatie en lokale democratie.’ Hij werd lid van de PvdA na de Brexit en de verkiezing van Trump. Hij vond het onvoorstelbaar, dat mensen bereid gevonden kunnen worden om tegen hun eigen belang in te stemmen en de waarde van de democratie en de rechtsstaat op het spel te zetten. ‘Mijn persoonlijke analyse is dat dit het gevolg is van geweldig grote inkomens- en vermogensongelijkheid. Het antwoord daarop is proberen die scheefgroei te keren. Gemeenten hebben weinig mogelijkheden om daar echt wat aan te doen, maar je kunt wel zorgen dat de stem van mensen die het ’t minst getroffen hebben gehoord wordt. Dus dat we bouwen voor mensen die niet het geluk hebben als veel anderen in onze mooie gemeente. Het gaat ook over oog hebben voor energiearmoede, zorgen dat de mensen in de slechtste woningen als eerste aan de beurt zijn als het gaat om isolatiemaatregelen, dat de opbrengsten van wind- en zonne-energie terechtkomen bij de mensen met de laagste inkomens. Je kunt wel zeggen 50% lokaal eigendom, maar als dan mensen die het kunnen betalen obligaties kopen, komen de opbrengsten wel lokaal terecht, maar niet bij de mensen die dat het hardste nodig hebben.’

Drijfveer
Op de vraag wat zijn drijfveer was om lokaal politiek actief te worden zegt Martijn: ‘Na oproepen van de PvdA om commissielid te worden besloot ik te reageren. Ik ben in Groenekan actief geweest bij verschillende protesten, onder meer over een zorgcomplex op voormalig landgoed Beukenburg en de poloclub die dreigde te komen. Daardoor had ik veel contacten met gemeenteambtenaren en lokale politici.’ Martijn noemt het belang om bewoners te horen heel groot. ‘Wat mij opviel bij waar wij tegen waren en ons actief hebben verzet, is dat ondernemers en projectontwikkelaars de tijd en de middelen hebben om ideeën te lanceren, plannen te ontwikkelen, onder de radar proberen het bestuur mee te krijgen en aan het eind van de rit worden de bewoners ermee geconfronteerd. Dat leidt constant tot schermutselingen en dat zou niet zo moeten zijn. Tegelijkertijd heb ik in de keren dat ik heel actief ben geweest ook waardering gekregen voor de tijd die lokale politici steken in de contacten met mensen. Alleen is dat wanneer er al een plan ligt en dan moet je er als bewoner ontzettend veel tijd en aandacht insteken om die politici op andere gedachten te brengen.’

Beroep
Martijn Lauxtermann vindt participatie ontzettend belangrijk. Ook betaalbaar wonen en in de laatste periode heeft hij zich ingezet voor sociale- en middenhuurwoningen. ‘Dat blijft een onderwerp waar ik op zal blijven drukken. Daarnaast krijgen we gesprekken over zon- en windenergie.’ Hij noemt een aantal zaken die hij met zijn beroep meebrengt in de lokale politiek. ’In de eerste plaats dat ik gevoel voor het recht heb. Je bestuurt via regels en regelgeving en dat is waar ik in het dagelijkse leven doorlopend mee te maken heb. Ik zit in een aansprakelijkheidspraktijk waarin ik met de meest uiteenlopende onderwerpen te maken krijg en getraind ben om me snel in verschillende onderwerpen te verdiepen. Ook ben ik getraind om weerwoord te bieden aan mensen die economisch machtsposities hebben. Als bij bouwplannen of andere projecten vraagtekens worden geplaatst, dan hoor je raadsleden al gauw zeggen zitten er geen claims aan, wat komt er op ons af en kunnen we wel nee zeggen.’ Martijn vindt dat er iets te veel vanuit angst wordt gereageerd. Daar heb ik als behoorlijk ervaren advocaat niet zoveel last van. Open en fair onderhandelen, staan waarvoor je staat, duidelijk maken welke belangen er in het geding zijn en dat economische belangen niet altijd doorslaggevend moeten zijn.’

Ambities
Politieke ambities buiten de lokale politiek heeft Martijn Lauxtermann niet. ‘Ik ben advocaat in hart en nieren en heb een mooi kantoor met een geweldig team. Dat is mijn voornaamste activiteit die ik zolang het kan blijf uitoefenen.’ Daarnaast vindt hij het belangrijk om naast het werk ook maatschappelijk actief te zijn. ‘Mijn persoonlijke politieke ambities zijn dat de scheefgroei wordt tegengegaan en de energietransitie met grote kracht doorgezet wordt.’ Hij leest veel, luistert veel muziek, wandelt veel in de omgeving met de hond en speelt nog wat hockey bij Voordaan. ‘Daarnaast gezellig samenzijn met de kinderen en vrienden.’ Van de coalitieonderhandelingen heeft hij heeft begrepen en wat zichtbaar was, is dat er heel open en met veel vertrouwen en enthousiasme met elkaar gesproken is. Hij noemt het een belangrijke basis om als een zichtbare overheid te kunnen besturen. Hij vindt het goed dat de collegefracties niet-collegefracties hebben uitgenodigd om input te leveren voor het coalitieakkoord en onderdelen daarvan overgenomen heeft. ‘Daarmee begint een open houding bereidheid om te luisteren. Er wordt stevig ingezet op participatie en dat moeten we laten zien.’

Basis
Martijn Lauxtermann is er niet voor om wat binnengehaald is van het eigen verkiezingsprogramma in percentages uit te drukken. Als advocaat weet hij dat de beste schikking de schikking is waar je allebei evenveel pijn voelt. Hij houdt niet zo van triomfantalisme van kijk eens hoeveel wij hebben binnengehaald. ‘Je moet een betrouwbare partner zijn, je bijdrage leveren en zorgen dat je jezelf herkent. De input die de niet-collegepartijen hebben geleverd voor het collegeakkoord is het bewijs is dat het mogelijk is om raadsbreed met elkaar aan plannen te werken en uit te voeren. Dat is een hele goede basis is om ervoor te zorgen dat de bevolking betrokken wordt bij de planvorming, de beginfase van plannen, ruimte bieden voor ideeën en voorstellen en dat we dat met elkaar doen.’ Over mensen die het collegeakkoord een communistisch manifest noemen zegt hij dat die zich verslikken in hun overdrijvingen.