Op ‘t bankje

Met een zucht gaat de vrouw onderuit op het bankje zitten. Ik kijk haar verbaasd vragend aan. ‘Dat kan ik voorlopig thuis even niet meer doen. We zijn aan het verbouwen en ik heb het gevoel of ikzelf ook in de steigers sta. Overal stof en dan is ook nog de badkamer niet te gebruiken.’ Ze ziet er was stoffig uit en ik kan me voorstellen dat ze zich niet prettig voelt. ‘Een heleboel dingen zijn opgeslagen en daar zijn dingen bij waarvan je niet weet in welke doos ze zitten.’ Ik kijk haar met een medelijdende blik aan, waardoor ze in de lach schiet. ‘Zo heel dramatisch is het nou ook weer niet hoor, maar af en toe wil ik het toch even ontvluchten, vandaar dat ik hier nu even zit. Nog drie weken stofhappen en dan is het gelukkig voorbij.’ Ze zucht nogmaals diep, maar dan komt er weer een glimlach op haar gezicht. ‘Ja, en als het dan allemaal klaar is kan ik er nog niet van genieten want dan gaan we met vakantie. We gaan kamperen in de Ardennen en dat is wel fijn, maar ik had nu liever in het verbouwde huis gebleven. Maar ik mopper niet hoor en de kinderen willen ook graag op vakantie. Die logeren nu bij opa en oma. Mijn ouders vinden het wel leuk dat hun kleinkinderen er een poosje zijn en die zijn best makkelijk.’ Ze vertelt dat ze drie dagen in de week werkt en twee kinderen heeft. ‘Mijn dochter is ook nog pas jarig geweest en ze heeft geen feestje thuis kunnen geven, maar we hebben beloofd dat we de verjaardag vieren als we terug zijn van vakantie. Ze is veertien. Onze zoon is twaalf. Als er een auto van een loodgietersbedrijf voorbijkomt kijkt ze op haar horloge. ‘Gelukkig, de loodgieter komt eraan. Daar zitten we met smart op te wachten.’ Ik vraag de vrouw of ze zelf ook wat aan de verbouwing doet, maar behalve opruimen en koffiezetten ziet ze voor zichzelf geen taak. ‘Mijn man wel. De is best handig in een heleboel dingen. Het schilderwerk doet hij allemaal zelf en heel netjes ook. Ik zou er trouwens geen kritiek op durven leveren, want dan zegt hij doe het zelf maar.’ Ze bekijkt intussen haar handen en erg tevreden is ze er niet over. ‘Echte werkhanden heb ik gekregen en voor mijn nagels is het ook niet zo best.’ Ik vind het nogal meevallen maar zeg het maar niet. ‘De tuin heeft ook heel veel geleden onder de verbouwing. Gelukkig komen mijn schoonouders in ons huis als we met vakantie zijn. Ze wonen in een flat en vinden het wel leuk een poosje in ons huis te zitten. We hebben wel gezegd dat ze niets in huis mogen doen, maar dan knikken ze zo’n beetje. Ik weet zeker dat als we thuiskomen alles pico bello is. Ze zijn ook gek op tuinieren dus hoeven we ons geen zorgen te maken over de tuin. Mijn schoonmoeder heeft echt groene vingers.’ De vrouw vertelt dat ze het met haar schoonouders heel erg getroffen heeft. ‘Mijn eigen vader en moeder krijg ik er niet voor. Die hebben een huisje aan de plassen waar ze de hele zomer zitten, maar ik kan ze geen ongelijk geven’, zegt ze. Dan komt er een appje binnen. ‘Of ik eten uit de snackbar wil meebrengen’, zegt ze. ‘Ja, van koken is de laatste tijd ook niet veel gekomen, maar ik ben niets aangekomen, ondanks de junkfood‘, zegt ze lachend. Energiek komt ze overeind op weg naar de snackbar.

Maerten