Natuur snakt naar neerslag

Het is geruime tijd verontrustend droog geweest en de regen van vorige week zet niet veel zoden aan de dijk. Agrariërs, fruittelers, maar zeker ook de natuur snakt naar neerslag. Juist in het voorjaar, nu alles wil gaan groeien en daarvoor water nodig heeft. 

‘De weermannen en -vrouwen beloven vooralsnog niet veel verbetering. Er moet wel heel veel regen vallen om de ontstane tekorten weer aan te vullen’, meent UL-boswachter Jacqueline van Dam. ‘De buien van onlangs zijn slechts een druppel op een gloeiende plaat.’ Hoge temperaturen, krachtige zonnestralen, maar ook wind leiden ertoe dat de bodem, de natuur en de landbouwgewassen in een rap tempo verdrogen. De verdamping van het schaarse water gaat razendsnel. 

Water essentieel
‘Water is een essentiële behoefte voor al wat leeft. In deze periode van het jaar nóg meer dan anders. Als bomen geen water krijgen, komen ze ook niet voldoende in blad waardoor ze niet goed kunnen groeien. Het gevolg is dat de bomen verzwakken en gevoeliger worden voor aantastingen door insecten, schimmels en bacteriën. Ze kunnen ook ‘zo maar’ het loodje leggen bij de eerstvolgende storm. De opwarming van de aarde is misschien niet meer te voorkomen, maar we kunnen deze wel afremmen’, aldus de boswachter, die nuttige tips geeft: ‘Dit kan thuis al door het plaatsen van een regenton, waarmee water wordt opgevangen voor het besproeien van de tuin. Regenpijpen kunnen worden afgekoppeld zodat het kostbare regenwater niet in het riool verdwijnt. Ook het vergroenen van de tuin, dus met meer beplanting, helpt in meerdere opzichten. Tegel eruit, plant erin. Planten houden namelijk water vast en zorgen voor schaduw op de bodem zodat er minder verdampt’.

Beperken
Sommige drinkwaterbedrijven adviseren hun cliënten om de eigen waterconsumptie te beperken: ‘Douche minder vaak en korter, zet een waterbesparingsknop op toilet en douche of was de auto minder vaak. Dit advies is niet voor niets: hierdoor hoeven waterschappen minder water uit de bodem te onttrekken’.

Lobbyen
Het watergeven wordt door de stichting tot het uiterst noodzakelijke beperkt. Denk daarbij aan onlangs aangeplante bomen, anders kunnen die direct worden afgeschreven. Op de historische buitenplaatsen, waar aanplant van niet-inheemse soorten is geoorloofd, wordt sinds een aantal jaren bewust gekozen voor droogtebestendige boomsoorten.

Aanplant in bospercelen bestaat uit heel jonge boompjes, waarbij een uitval van tien procent wordt geaccepteerd. Waar mogelijk wordt geprobeerd het water langer vast te houden. Onder andere door wadi’s, maar ook door gebruik van stuwen en dammen. 

Samen met andere natuurbeschermerorganisaties lobbyt het Utrechts Landschap om de waterschappen ervan te overtuigen dat wateronttrekking uit open water zoveel mogelijk beperkt moet worden. Zeker op de van nature al zo droge Utrechtse Heuvelrug’.         (Suzanne Hendriks)