Huwelijksvoltrekking bleek onderscheiding voor Ellen Thier

door Guus Geebel

Het leek een hectische dag voor Ellen Thier te worden op dinsdag 26 april. ‘Mijn jongste dochter heeft onlangs een tweeling gekregen en belde dat de crèche gesloten was. Ze zou met de kleintjes naar ons toe komen en ik schatte in dat ze hier om 9 uur zouden zijn. Voor die tijd wilde ik broodjes voor de lunch gaan halen. Toen ik wilde wegfietsen kwam mijn man Jaap achter me aan en zei het gaat helemaal niet door.’

‘Hij leek wat geëmotioneerd dus ik dacht dat er iets met de kinderen gebeurd was. Hij zag mij schrikken maar stelde me gerust en zei dat we met onze dochter en haar partner ergens heen gingen en dat ik een mooie jurk aan moest trekken. Het schoot door mijn hoofd dat mijn dochter als een verrassing ging trouwen, want iets anders kon ik er niet van maken. We liepen naar De Woudkapel en ik vroeg me af of dat wel een trouwlocatie was. Bij De Woudkapel zag ik allemaal ballonnen hangen en toen dacht ik het is lintjes dag, de schoonmoeder van mijn dochter krijgt een onderscheiding, want die heeft heel veel verdiensten. Ik werd alle kanten opgeslingerd, zeker toen ik de kapel inkwam en mijn schoonzussen zag zitten. Wat hebben die met de schoonmoeder van mijn dochter te maken’, dacht ik. ‘Pas nadat iemand me een plezierige dag wenste viel het kwartje en besefte ik dat het over mij zou gaan.’

Onderzoek
Ellen Thier komt uit Eindhoven en heeft gestudeerd in Nijmegen, Wageningen en Delft. ‘Daarna ben ik gaan werken bij een stedenbouwkundig bureau in Hendrik Ido Ambacht.’ Vervolgens heeft ze zo’n vijftien jaar bij de provincie Noord-Holland gewerkt aan ruimtelijke plannen. ‘Ik ben opgeleid als planoloog. Eind jaren tachtig moesten er meer vrouwen in leidinggevende functies komen en werd ik één van de nieuwe leidinggevende vrouwen bij de Provinciale Dienst Ruimte en Groen in Haarlem, waar wij ook woonden.’

Familiebanden
Echtgenoot Jaap werkte in het oosten van het land. ‘Toen de kinderen uit huis waren wilden we wat centraler gaan wonen en kwamen we in 2002 in Bilthoven terecht. Tien jaar daarvoor had ik nog gezegd dat ik daar niet zou willen wonen. Toeval is dat mijn moeder hier is opgegroeid. De familie van mijn moeder woonde met acht kinderen tegenover de Van Dijckschool. Mijn opa Schimmel zat in de jaren ‘20 in de gemeenteraad van De Bilt voor de R.K. Staatspartij. Hij heeft mede de katholieke kerk in Bilthoven en de Theresiaschool gesticht. Van hem is de uitspraak tijdens de ‘affaire Jagtlust’ die wij als familiegeschiedenis hebben meegenomen: ‘Jagtlust, je bedoelt Lachlust.’ Ellen had dus al familiebanden met Bilthoven. ‘Mijn moeder is hier later ook naartoe gekomen.’

Gemeenteraad
‘Bij de eerste plannen voor het Vinkenplein in 2005 had ik mijn moeder meegenomen naar een voorlichtingsbijeenkomst. Ze zei tegen me dit is toch geen Bilthoven wat ze daar willen gaan doen, doe er wat aan. Dat is voor mij een motivatie geweest.’ Ellen werd in 2003, vrij snel nadat ze hier woonde lid van D66. Aleid Zuidema en Frans Poot waren haar grote voorbeelden. ‘Aleid was net als ik erg van de inhoud en Frans keek meer naar hoe bewoners er over denken.’ In de zomer van 2005 verhuisden ze naar de huidige woning in Bilthoven. Van 2010 tot 2014 was Ellen gemeenteraadslid voor D66. ‘Toen ik uit de raad gestapt was werd ik gevraagd voor de Stichting Bilthovens Open Podium. Wij wilden een muziektent op het Vinkenplein en dat is een paviljoen geworden. Toen de grond verkocht werd aan een ontwikkelaar hebben we ons teruggetrokken. Vandaaruit maakte Ellen ook kennis met de Stichting Kunst en Cultuur De Bilt waarvan ze sinds 2016 voorzitter is. ‘De pandemie heeft veel veranderd. Gluren bij de Buren op 21 mei a.s. is nu kleiner opgezet met buitenlocaties en koren hebben het ook moeilijk.’

Bewonersverenigingen
Ellen Thier heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de vernieuwing van het centrum van Bilthoven. Als betrokken inwoner en lid van diverse bewonersgroeperingen is zij jarenlang intensief betrokken geweest bij de planvorming van de noordkant van het stationsgebied tot en met de oostkant van het centrum. Daarbij heeft zij nauw samengewerkt met vertegenwoordigers van de andere betrokken partijen zoals bewonersverenigingen, ondernemers, scholen, Werkgroep Toegankelijkheid, Ouderenbond en de Fietsersbond. Vanaf het begin tot de opheffing eind 2017 is Ellen lid geweest van de Klankbordgroep Bilthoven Centrum, met een onderbreking van 2010-2014 toen ze gemeenteraadslid was.

Betrokkenheid
Ellen is nog steeds beduusd van de vele aanbevelingsbrieven voor haar onderscheiding. Ook van de reacties die nog steeds binnenstromen. ‘Die lezen als een soort overzicht van wat ik allemaal gedaan heb. Ik was de zevende die toegesproken werd en de verhalen van de andere mensen die een onderscheiding kregen maakten mij nederig. Ik heb me erg sterk gemaakt voor bewonersparticipatie en maakte het de gemeente soms lastig. Je probeert een betrokken inwoner te zijn en te verbinden. In rechtszaken sta je tegenover de gemeente maar dat had ik liever niet gewild. Bewonersparticipatie zit zo in mij en dat vind ik heel belangrijk. Het maakt de betrokkenheid om te proberen om van Bilthoven iets mooiers te maken groter, terwijl ik oorspronkelijk dacht hier moet je niet willen wonen.’

Regie
‘Je kunt alleen je energie eraan geven als je een team bent. Heel erg belangrijk in de klankbordgroep was dat een ambtenaar ons meenam en informeerde. Er was zo veel vertrouwen in elkaar dat we elkaar ophieven in positieve energie. Ontwikkelaars en gemeenten gebruiken vaak de term Not in my backyard (Nimby), maar een betere term zou zijn Respecteer onze gemeenschap en leefomgeving (Regel). De gemeenschap zijn de mensen die ergens wonen of gaan wonen, die moeten betrokken worden bij hun leefomgeving. Ik zal nooit zeggen het moet dorps blijven en dat is twee lagen met een kap. Dorps in sociale zin wél, de gemeenschap. Informeer bij participatie bewoners transparant en volledig over zaken waar ze zich het meest ongerust over maken. Bij de Timpe en De Kwinkelier is de participatie in handen gegeven van ontwikkelaars, maar de gemeente moet daar gewoon de regie op voeren, veel meer de kaders stellen en tussentijds vinger aan de pols houden. Neem zorgen aan de voorkant weg, zo voorkom je bezwaarschriften.’