Wethouder Madeleine Bakker verlaat Biltse politiek

door Guus Geebel

Na acht jaar wethouderschap neemt Madeleine Bakker bij het aantreden van een nieuw college van B en W afscheid. Zij werd in november 2013 door de leden van het CDA bij de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2014 tot lijsttrekker gekozen en op 27 maart geïnstalleerd als raadslid. Op 13 mei 2014 werd Madeleine Bakker benoemd tot wethouder.

In het college heeft Madeleine nu de portefeuilles Economie, jeugdbeleid en jeugdzorg, ook sport en gezondheid, onderwijs, dienstverlening en ruimtelijke ordening. Verder is zij gebiedswethouder voor Maartensdijk en Westbroek. Madeleine is geboren en getogen in het Limburgse Heerlen en woont sinds 2000 in Bilthoven. Toen ze achttien was ging ze in Leiden rechten studeren. In 1984 studeerde ze af als jurist Nederlands Recht en ging aan de slag als bedrijfsjurist bij diverse ondernemingen en organisaties in de Randstad. Sport speelt al van kinds af aan een belangrijke rol in haar leven. Ze heeft gevoetbald en is ook een enorme voetbalfan. In haar studententijd ging ze in Wassenaar hockeyen bij HGC in een team dat voornamelijk uit Leidse studenten bestond.

Besturen
Bestuurlijk en redactioneel is Madeleine altijd actief geweest. In Leiden was ze redactielid van het studentenjaarboek. In Bilthoven was zij voorzitter van de ouderraad van de Van Dijckschool en werd zij vrijwilliger bij SCHC, de grootste sportvereniging in de gemeente. Van 2005 tot 2011 was ze voorzitter van SCHC en in 2012 werd ze gevraagd voor het bestuur van de landelijke hockeybond, de KNHB. Van daaruit werd ze lid van een commissie van de Europese hockeybond. Politiek bestuurder was Madeleine Bakker voor 2014 nog niet geweest, maar wie haar de afgelopen jaren bezig zag kon zien dat ze zich als een vis in het water voelde. ‘Bij elke baan waar ik begon was er een inwerkprogramma met gemaakte afspraken en met stukken die ik moest lezen. Als nieuwe wethouder trof ik een leeg bureau en een lege agenda aan. Ik nam vanaf dag 1 het initiatief om beide snel te vullen. De vier wethouders begonnen allemaal voor de eerste keer aan een wethouderschap en dat schiep een band. Een nieuwe uitdaging verbindt ook meteen.’ Madeleine bleek al heel gauw de dossiers goed te kennen. ‘Het was voor mij een nieuwe wereld, maar mijn bestuurlijke ervaring en het zijn van jurist kwam bij het wethouderschap van bijvoorbeeld ruimtelijke ordening goed van pas. Je bent al gewend om analytisch te kijken naar wat in stukken staat.’

Terugkijken
Op de vraag waar zij terugkijkend naar wat is bereikt tevreden en trots op is zegt Madeleine: ‘Tevreden met en trots op ligt dicht bij elkaar. Wat ik doe, doe ik met overgave.’ Ze noemt een aantal maatschappelijke voorzieningen in de gemeente die voor iedereen zichtbaar zijn. Het behoud van De Vierstee op een centrale plek in Maartensdijk, het nieuwe duurzame zwembad Brandenburg, het gerenoveerde HNL (Het Nieuwe Lyceum), nieuwe schoolgebouwen voor De Regenboog en De Nijepoort, en het behoud van de Van Dijckschool. ‘Allemaal voorzieningen die heel belangrijk zijn voor onze inwoners. Hoogtepunten zijn vooral veranderingen die bewoners kunnen zien en beleven.’ Economie is ook onderdeel van haar portefeuille. ‘Het is een enorme uitdaging voor ondernemers geweest om in de coronatijd het hoofd boven water te houden. Dan is het van belang dat je als overheid de ondernemers ondersteunt. Met de creativiteit die de ondernemers aan de dag hebben gelegd, hebben we hier nog steeds het mooie winkelaanbod in onze gemeente. Daar ben ik heel tevreden mee. Dat brengt ook sfeer in je kern.’ Over financiën: ‘We staan er als gemeente beter voor dan toen we begonnen en de lastendruk voor de inwoners is nagenoeg hetzelfde gebleven.’ Zij vindt het belangrijk dat je hier plezierig woont, het in de kernen goed verblijven is en dat je inkopen kunt doen met een goed winkelaanbod.

Corona
Madeleine vond de bezoeken die zij als locoburgemeester bracht aan 60- en 65-jarige huwelijksjubilarissen oprecht leuk. Die heeft ze net als veel jubilarissen in de coronatijd erg gemist. De coronatijd noemt ze een absoluut dieptepunt. ‘De veranderingen in de contacten vond ik lastig in die tijd. Ik ben een mensenmens en vind het heerlijk om tussen de mensen te zijn. Met beeldschermpjes werken vond ik niet prettig. Ik miste het gewone contact enorm.’ Madeleine heeft in de acht jaar dat zij wethouder was geprobeerd het bestuur laagdrempelig wat dichter bij de mensen te brengen en aanspreekbaar te zijn. Ze probeert nu de dossiers waar ze mee bezig is af te ronden, in ieder geval zo goed mogelijk achter te laten. Over inclusie zegt Madeleine dat het vanzelfsprekend moet zijn dat iedereen erbij hoort. ‘Niemand is uitgesloten en iedereen moet mee kunnen doen.’

Sport
Als Sportwethouder is Madeleine blij met het rijke aanbod van sport in de gemeente. ‘Sport is veel meer dan bewegen. Het is ontmoeten, leren omgaan met verlies en met regels die je niet alleen in de sport gebruikt maar ook in je verdere leven. Je ontmoet mensen die je anders niet tegenkomt. In de gemeente hebben we een rijke sportomgeving. Er zijn de afgelopen jaren ook sporten bijgekomen zoals rugby en beachvolleybal. Met het lokaal sportakkoord en gezondheidsakkoord willen we ouderen wat meer in beweging brengen. Dat gebeurt bij diverse verenigingen. Met buurtsportcoaches willen we mensen voor wie het gewone pad naar sporten moeilijker is verleiden om in beweging te komen. Dan zie je dat mensen daar blij van worden. Het is goed voor je lijf, maar ook voor je hoofd. Vrijwilligers spelen bij alle sporten een onmisbare rol. Zonder hun tomeloze inzet lukt het niet.’

Werkdruk
‘Wethouder ben je dag en nacht. Ik ben gelukkig een goede slaper, want het vak vraagt veel van je. Ik doe het met veel betrokkenheid en inzet en daarom kun je spreken van tropenjaren. Na het terugtreden van VVD-wethouder André Landwehr afgelopen zomer ging het college met drie wethouders door, werd ook mijn portefeuille uitgebreid en werd het extra heet in de toen al hete keuken.’ Het wethouderschap noemt zij een mooi vak maar veeleisend. Je wil er voor de inwoners zijn, voor de raad, voor je collega’s en de ambtenaren.’ Het contact met de raad heeft Madeleine altijd plezierig gevonden. ‘Er was wel een verschil in de formele setting en de informele setting. De raad is het hoogste orgaan in de gemeente en daar leggen wij verantwoording aan af. We moeten het samen doen. Wel zouden we elkaar wat meer ruimte en vertrouwen kunnen geven.’

Kleurrijk
Madeleine Bakker heeft door deze functie blijvende vrienden overgehouden. Ze is nog jong genoeg om iets nieuws op te pakken. ‘Ik heb wel ideeën maar voor ik iets anders ga doen wil ik eerst het oude loslaten. Het openbaar bestuur vind ik heel aantrekkelijk. Het heeft mijn interesse en mensen in mijn omgeving zien mij wel zitten in een rol als burgemeester of griffier.’ De Bilt zal een kleurrijke wethouder gaan missen. Op de vraag opgelucht of weemoed zegt ze: ‘Ik denk een combinatie. Het is weemoed omdat je stopt met iets dat je heel graag doet en opgelucht omdat er ruimte en gelegenheid voor iets anders is.’