Red me, anders sterf ik…

Een van de mooiste teksten uit de renaissance is een miniatuurtje van luttele regels: ‘Belle qui tiens ma vie’, een pavane gecomponeerd door Thoinot Arbeau (1520 - 1595). De tekst bezingt de schoonheid van de geliefde, die het hele leven van de minnaar op zijn kop zet. Hoewel hij zijn ziel vrij van passie wilde houden, wordt hij verteerd van geluk en verdriet tegelijkertijd. Hij smeekt haar hem te redden, want anders moet hij sterven van ongeluk. 

Ik kon mijn tranen nauwelijks bedwingen bij het lezen van het complete lied, dat één van de hoogtepunten was van de zangworkshop door het Algemeen Zangkoor Maartensdijk, afgelopen zaterdag in De Vierstee. Een prachtige, zonnige dag vlak voor de lente, die normaal voor geluk en blijdschap staat, maar waarop dus ook wanhoop en leed worden bezongen.

Voorzitter Dienke Grootenhuis kan haar geluk echter niet op: ‘We hebben het zwaar gehad in de coronatijd, maar hebben het koor met digitale repetities en allerlei buitenactiviteiten bijeen weten te houden. We hebben een fantastische dirigente, Julia Scepanovic, en dito pianiste. Met deze workshop willen we laten zien hoe heerlijk het is om weer te mogen zingen, want elke musicus heeft de muziek zo vreselijk gemist, de afgelopen twee jaar. Dat blijkt ook wel aan het aantal gasten dat we vandaag hebben: maar liefst 22, naast onze eigen vaste kern van zo’n 50 man. Onze toekomst lacht ons toe en we hebben een prachtig Frans programma in voorbereiding, dat we hopelijk dit najaar gaan uitvoeren. Nieuwe leden zijn hartelijk welkom, want muziek komt recht uit ’t hart en gaat nooit verloren’. (Peter Schlamilch)