Hemels mozaïek
AlgemeenHet hangt die ochtend nadrukkelijk in de lucht. In lange lijnen boven de wolken lees ik een groot verlangen naar vrijheid en verre oorden. Hoog in de blauwe lucht, beschenen door de zon, laten vliegtuigen zilverwitte strepen achter. De hevige vrieskou daarboven verandert waterdamp uit de motoren in ijskristallen. Langzaam vult de hemel zich met vlakken, een fascinerend mozaïek.
Luchtverkeer, druk als vanouds, vormt een brug naar verre landen. Vliegtuigen vol toeristen, de glossy reisfolders met exotische beloften in hun tas. Het bagageruim gevuld met goederen en pakjes voor de snelle handelsroute. Een reis door een andere dimensie, los van de aarde, ver boven de dagelijkse beslommeringen uit. Vanuit de lucht oogt de wereld mooi overzichtelijk en ordelijk.
Vliegen als een vogel, wie droomt daar niet van. Het oogt zo eenvoudig. Met krachtige vleugels reizen vogels, zonder sporen na te laten, schijnbaar moeiteloos naar andere gebieden. Statig vliegt een reiger over naar een voedselrijke plas. Eenden stuiven vanuit het water op naar de vrije ruimte, geven mij het nakijken. Een grote groep late kieviten volgt een eigen vliegschema. Steeds verder weg hoor ik hun roep, kievit. Door de lucht reizen geluiden van activiteiten in de polder.
Het luchtruim, de ruimte die wij als mensen steeds verder in bezit nemen met vliegmachines, helikopters of met drones. Mensen met geld trekken alle moderne mogelijkheden uit de kast om de dampkring te ontstijgen. Organiseren exclusieve ruimtereisjes en lokken daarmee de hele mensheid naar de maan.
(Karien Scholten)
In haiku:
Hemels mozaïek
Onthult ons groot verlangen
Naar verre oorden