Organisch raadsel
AlgemeenUit eten bij vrienden kregen wij een raadsel voorgeschoteld. In een kartonnen doos werd ons op tafel een wonderlijk vormsel uit de natuur gepresenteerd. Het lichtgewicht karkas, bruin, perkament-droog, met snavel moet ooit een vogel zijn geweest. Onze gastheer had ‘m gevonden onder de schoorsteen van een leegstaand huis in het warme Zuid Frankrijk. De woning stond al ruim 20 jaar leeg, onderhand meer een ruïne. Een wanorde van steen waar de natuur z’n intrek had genomen. Een rommelige plek, ideaal voor biodiversiteit en interessant voor muizen en dus voor de kerkuil.
De mummie die onze gastheer ons voorhield was graatmager en mooi van lelijkheid. De huid zat strak om de botten en de veren waren verteerd. De oogkassen, naar voren gericht, hebben eens ruimte geboden aan grote ogen, geschikt om in het donker te zien. Opmerkelijk is het grote bot aan de buikzijde, de borstbeenkam. Bij een vogel de aanhechtingsplaats van de grote borstspieren, de spieren die de vleugels naar omlaag bewegen. Lange, scherpe nagels aan de tenen en een flinke haaksnavel duiden op een roofvogel. Alles bij elkaar genomen betreft het hier vermoedelijk een jonge kerkuil.
Kerkuilen nestelen graag in oude huizen of op zolders. Met hun grote ogen en scherp gehoor zijn het vogels van de duisternis. Jagen doen zij vooral op gehoor. De veren aan de kop hebben de vorm van een schotelantenne. Met hun buitengewoon beweeglijke nek (kan 270 graden draaien!!!) kunnen zij de kop nauwkeurig op het geluid richten en de prooi exact lokaliseren. Geruisloos overvallen zij het slachtoffer. Een jonge kerkuil doet al met 7 weken vliegbewegingen en als ‘ie 10 weken oud is kan hij vliegen. De ouders bieden steeds minder voedsel aan om hun jongen te stimuleren zelf op jacht te gaan. Op de leeftijd van 3 à 4 maanden, het moment dat ze door de ouders uit hun territorium worden verjaagd, is de sterfte onder jonge kerkuilen het grootst.
Geconserveerd door uitdroging en zorgvuldig bewaard heeft deze vogel een eigen verhaal.
(Karien Scholten)
In haiku:
Organisch raadsel
In een wanorde van steen
Zorgvuldig bewaard