Natuurparkje Westbroek valt niet bij iedereen in goede aarde
Algemeendoor Walter Eijndhoven
Omwonenden rond de molen aan de Westbroekse Molenweg in Westbroek balen van een tot natuurparkje omgedoopt stuk grond. Naast de jaarlijkse evenementen die hier plaatsvinden, wandelen nu ook baasjes met hun hond dagelijks over het terrein en zoeken natuurliefhebbers naar vlinders en bijen.
Jan Schuurman, geboren en getogen aan de Westbroekse Molenweg naast de molen, zag in de loop der tijd veel veranderen in het dorp. ‘Ik baal vreselijk van dit door de gemeente De Bilt omgevormde stuk grond tot natuurparkje’, vertelt hij. ‘Begin jaren ‘50 kon ik vanuit ons huis helemaal over het weiland kijken tot schildersbedrijf Oostveen. Daarna kwam de ‘oude’ nieuwbouw met het Dorpshuis. Voor mij was daar niets mis mee en ik zag nog steeds koeien in het weiland’.
Evenemententerrein
Eind jaren ‘60 veranderde de directe omgeving steeds meer. Het weiland kreeg een andere bestemming. De gemeente legde sportvelden aan en de korfbalvereniging en later de tennisvereniging verschenen ten tonele. Schuurman: ‘Vijftien jaar geleden kreeg ik opeens een ambtenaar van de gemeente aan de deur. Hij vertelde dat de strook grond naast mijn huis geen sportbestemming meer had, maar dat het een evenemententerrein werd. Ik vond dit prima, want ik draag de Oranjevereniging en de organisatie van de Vakantie BijbelWeek een warm hart toe’.
Natuur
Helaas voor Schuurman bleef het daar niet bij. Tijden veranderen en de bestemming van het stuk grond naast zijn huis ook. ‘Zonder overleg met aanwonenden moest het stuk grond nu opeens een natuurparkje worden’, vertelt hij. ‘Vanuit de gemeente hoorde ik niets over deze nieuwe bestemming. Het parkje grenst direct aan de erfafscheiding en wandelaars kijken nu direct op ons bord eten. Hé, vandaag eet Schuurman macaroni. Ons privéleven ligt volledig te grabbel’.
Maaibeleid
Volgens Schuurman is voor miljoenen euro’s aan natuur aangelegd in Westbroek en deze natuur is voor iedereen toegankelijk. Schuurman: ‘Dit stukje grond van ongeveer 3.000 m2 naast mijn huis heeft maar een weinig effectieve bijdrage, maar bij de gemeente past dit mooi in hun maaibeleid en onderhoudskosten. Vroeger was ik trots op mijn dorp. Als je Westbroek binnenreed, was alles netjes onderhouden met gladgeschoren bermen. Die schoonheid is verdwenen. Nu zie je alleen nog ruige bermen met overhangende takken. Dat maakt mij verdrietig. Ik heb er zelfs slapeloze nachten van’.