Duurzaam

Vele uren brachten we buiten door in de afgelopen coronamaanden. Buiten ontmoeten, vergaderen en stoom afblazen ging gepaard met een natuurbeleving. Duurzaam zou je zeggen. Maar wat we achter lieten was een berg afval, witte doekjes en mondkapjes. Duurzaam?

Buiten in de tuin, in het park, in de vrije natuur... Maar hoe vrij is onze natuur eigenlijk? Al langere tijd maken mensen zich zorgen over de ongerepte natuur. Al in 1868 schreef botanist Frederik Hartsen: ‘Laat ons toch die veenen van Westbroek in eere houden en ze dikwerf bezoeken, zoolang ze nog vruchtbaar zijn. Wie weet, over een halve eeuw of vroeger behooren ze misschien tot de vaderlandsche geschiedenis. Dan is de adem der beschaving over die streken heengegaan’.

De Westbroekse Zodden zijn na recent natuurherstel behouden voor de toekomstige generatie. Kosten nog moeite gespaard. Duurzaam zou je denken. Opgeruimd en overzichtelijk omlijsten spiksplinternieuwe hekken met het logo van Staatsbosbeheer het natuurgebied. De ‘oude’, degelijke hekken werden verwrongen en afgevoerd, robuuste wielen reden het onlangs zo zorgvuldig ingezaaide pad weer helemaal kapot. Wandelaars struikelen voorwaarts. Duurzaam? Duurzaamheid kent vele kanten, maar vooralsnog telt hier vooral het budget, het geld moet op.

Duurzaamheid, een actueel thema waarmee wij allen worstelen.

(Karien Scholten)

In haiku:

Hekken van de dam
Duurzaamheid kost meer dan geld
Struikelend voorwaarts