De 12-jarige Lies van Veroniek.
De 12-jarige Lies van Veroniek.

Geen gekat

Algemeen

door Henk van de Bunt

In De Vierklank van vorige week beschrijft natuurliefhebber en IVN-lid Rob Timmer in een interview Straatverbod voor katten is geen optie een ongewenste ervaring. Zijn zorgvuldig duurzaam ingerichte tuin wordt kennelijk belaagd door buurtkatten, waarvan er een, een lapjeskat (poes) de zanglijsters in zijn tuin zou hebben opvreten.

Veroniek Clerx, die je, gezien haar eigen ervaringen en ook op basis van eerder gepubliceerde columns hierover, best een ervaringsdeskundige mag noemen, vindt het jammer van alle moeite, die Timmer zich in zijn tuin heeft getroost en jammer van de moeite, die het zanglijster-ouderpaar heeft gedaan om hun kinderen groot te brengen. Clerx: ‘Timmer heeft ook een tip voor katteneigenaren: Hou ze binnen en zo niet neem dan geen kat.’

Adoptie
De eerste reactie op de oproep van de heer Timmer van Veroniek is: ‘Ik heb geen katten genómen, ik heb ze geadopteerd. Allebei het resultaat van nestjes die er niet hadden moeten zijn, omdat de eigenaren van de ouderdieren de moeite niet namen om ze tijdig te laten steriliseren of castreren. Er waren tijden dat complete nesten in een zak met een steen werden verzopen. Nu zwerven de kittens over straat. Eén daarvan kwam ik op mijn vakantieadres tegen en nam hem na overleg met de dierenambulance mee naar huis’.

Zorgen
Het was volgens Clerx helemaal niet makkelijk in het begin: ‘Hoe voed je een kitten op die vier maanden voor zichzelf heeft moeten zorgen? Ik heb ‘m direct laten castreren en chippen. Opvoeding is behoorlijk gelukt; hij vertoont aanzienlijk minder ‘wangedrag’ binnen- en buitenshuis. Hij krijgt het te horen als hij met een (al of niet gevonden) stuk duif door het kattenluik probeert binnen te komen. Dat werkt. Overigens heb ook ik een buurtkater in mijn natuurlijke tuin; katten houden nu eenmaal meer van vegetatie dan van tegels en kunstgras en verleggen ook daarom hun territorium. Al is het alleen maar om echt gras te kunnen knagen tegen haarballen en verstoppertje te spelen achter een graszode’.

Lijsters
En hiermee komt Veroniek op het volgende punt: ‘Natuurlijk is de heer Timmer zuinig op ‘zijn’ zanglijsters. Zoals wij in Nederlands ineens met zijn allen zuinig zijn op het restant van onze wulpen, grutto’s, veldleeuweriken, kieviten, grijze kiekendieven, scholeksters en visarenden. Ze zijn schaars geworden en hoe je het ook wendt of keert, daar is niet de buurtkat, vos, wolf of das voor verantwoordelijk, maar wij Nederlanders, die er prat op gaan ‘ons eigen land gemaakt’ te hebben. Lees: wederopgebouwd, ruil-verkaveld, drooggelegd, geplaveid, volgebouwd, bejaagd, leeggevist en ‘wild-beheerd’. Voor het gemak vergaten we decennialang lang, dat er meer wezens waren behalve wijzelf, die gedrenkt en gelaafd moesten worden. Inmiddels zijn we zo ver van de natuur afgeraakt, dat buurtkatten de schuld krijgen van de geruïneerde vogelstand, die al met gebroken pootjes uit het ei komt vanwege het landelijke stikstof-overschot. Terwijl een chip- castratie- of sterilisatieverplichting van overheidswege er nog steeds niet inzit’.

Buurt
‘Afgelopen oud- en nieuw werd een buurtkat in Utrecht het slachtoffer van straatjongetjes, die hem vermoordden met categorie-drie-vuurwerk. Algeheel vuurwerkverbod: ook al zoiets dat nog steeds van overheidswege ‘bepolderd’ moet worden. En over het slotcitaat ‘En natuurlijk zijn er middelen om katten te weren: vriendelijke maar ook minder vriendelijke manieren’: dat riekt wat mij betreft naar een aanzet tot heksenjacht op een diersoort en dat staat een natuurliefhebber en IVN-vrijwilliger helemaal niet netjes’.