Nestdrang

Niet anders dan mensen, hechten vogels aan gewoontes, een vertrouwde omgeving met voldoende voedselaanbod en een plek om zich veilig terug te trekken. Vooral in de tijd van nestdrang.

De Wilde Eend broedt graag aan de slootkant, dichtbij het water, in de beschutting van riet of in het hoge gras. Het mannetje helpt soms nog mee om een geschikte plek te vinden waar zijn vrouwtje haar eieren kwijt kan. Maar verder laat hij de zorg voor het nageslacht volledig aan haar over. Met haar schutkleuren is zij nauwelijks terug te vinden op het nest van plantendelen. Bijna 4 weken houdt zij zich daar schuil bovenop een grote verzameling grijsgroene eieren. Tijdens het broeden bekleedt het vrouwtje de nestkom met een krans van dons dat zij zichzelf uit de borst trekt. Een donzen deken waar zij de eieren mee afdekt als zij even weg wil. 

Soms kiest moeder eend een plekje in de tuin. Weggedoken in haar veren zie je alleen haar waakzame ogen glinsteren in een hoekje tussen de bloemen, onder een struik, bovenin een knotwilg of in de holte van een boom. Tussen de wortels van een oude, dikke wilg had één van de eenden vorig jaar haar eieren met succes uitgebroed. De hoge boom met z’n uitgebreide takkenstelsel had haar beschermd tegen zon, regen en wind. Maar toen ze dit jaar weer terugkeerde was alles totaal veranderd. De hele omgeving was geknipt en geschoren in opdracht van natuurherstel voor Natura 2000. De oude wilg was omgegaan tijdens een storm en kort gezaagd tot op de stobbe. Maar de vertrouwde holte tussen de wortels was gebleven. In de hoop op een goede afloop vormde moeder eend daar hoe dan ook een mooie nestkom, legde er 12 eieren en nam daarop plaats met haar warme moederlijf. Een club geiten gebruikt de houtblokken als speelterrein en springt onbevangen over het gezin in wording. Al heeft ze geen dak boven haar hoofd, moeder eend vertrouwt volledig op haar schutkleur.

(Karien Scholten)

In haiku:

Je ei kwijt moeten

In de holte van een boom

Slechts door kleur beschut