Kiemkracht

In een kast in de gang, in een verloren hoekje achter de uienmand, lag een aardappel verscholen, in stilte verlangend naar het voorjaar. Te warm voor een winterslaap had ‘ie al z’n energie gebruikt om uitlopers te maken. Wat overbleef was een gerimpelde knol vol vitaliteit in de complexiteit van korte, jonge loten, grillig en mooi.

Terwijl stengels en bessen van de aardappel giftig zijn, zit de knol bomvol energie. Die energievoorraad, in de vorm van zetmeel, maakt de aardappel tot populaire voedselbron, hoog genoteerd in onze voedingswaardetabel. Smakelijk gekookt en met een hoog gehalte aan vitamine C en vitamine B6, al vroeg gewaardeerd door de Inca’s in het Andes gebergte. In het westen waren aardappeleters aanvankelijk vooral de allerarmsten. Vincent van Gogh wist hen zo beeldend op doek te zetten. Met de aardappelige kleuren en knokige vormen in zijn schilderij toont hij het zware leven van de landarbeider, aan een zo eerlijk verdiende maaltijd. Leven uit kiemkracht.

Deze specifieke aardappel was heel gewoon gaan ontkiemen omdat ‘ie niet opgegeten werd. Het stelt ‘m in staat een familie te stichten, zodra hij buiten in de moestuin de kans krijgt.

(Karien Scholten)

In haiku:

Vanuit het donker

Uitlopen op de lente

Leven uit kiemkracht