Dorpshuis Westbroek, het hart van het dorp

Het zal je maar gebeuren, je zegt je baan op, begint voor jezelf en corona breekt uit. Sinds 1 augustus is Natasja van Barneveld beheerder van Het Dorpshuis in Westbroek.

Bij binnenkomst glimt de vloer me tegemoet. Er is net gedweild. Hygiëne is één van de maatregelen die Natasja heeft genomen om het verenigingsleven toch zoveel mogelijk door te laten gaan. Vlak naast de deur staat een flacon met desinfectiemiddel voor de handen en een pamflet met gedragsregels om besmetting te voorkomen. Het dragen van handschoenen wordt aangemoedigd. 

Moeder
Natasja koesterde al heel lang het verlangen om te werken in het hart van Westbroek. Van haar moeder, die jarenlang Corrie van der Tol ter zijde stond bij feesten en partijen, hoorde ze vroeger verhalen over Het Dorpshuis. De verenigingen die er samen kwamen, muziek van De Vriendenkring, toneel, bruiloften…

Alle avonden bezet
Het Dorpshuis heeft altijd een centrale plaats gehad in het dorp. Corrie van der Tol was er 10 jaar lang beheerder, van 1991 tot 2001: ‘Maandag tot en met donderdag waren gereserveerd door verenigingen, zoals de zang, majorettes, schaken, knutselclub, gymnastiek, koersbal, korfbal en muziek. Velen bleven na afloop nog een tijdje gezellig hangen aan de bar. Je leert je dorpsgenoten goed kennen, weet op het laatst wat iedereen graag drinkt. Tussendoor werden er vergaderingen georganiseerd en twee maal per week kwamen schoolklassen gymmen in de grote zaal, maar begrafenissen gingen altijd voor. In de winter was er toneel. Ik was blij dat we zondags gesloten waren’. Corrie herinnert zich nog wat aparte gebeurtenissen: ‘De stoelen waren oud en versleten. Tijdens feestelijkheden bewogen mensen erop mee met de muziek en dan brak er weer een poot. Dirk Nagel heeft er heel wat voor ons gelast voordat er nieuwe stoelen kwamen. Disco draaien voor de jeugd, het scharrelen in de kleedkamers, veel bier, gebroken glaswerk… Er zijn gelukkig nooit ernstige ongelukken gebeurd’.

Soep en slaatjes
Toen ik hoorde dat Natasja de nieuwe beheerder van Het Dorpshuis zou worden, stond ik in mijn droom weer in grote pannen soep te roeren’. Corrie van der Tol vertelt dat zij in haar tijd alle catering zelf deed. Ze herinnert het zich alsof het gisteren was. ‘Op vrijdag en zaterdag waren er feesten en partijen, meestal ruim een jaar van tevoren afgesproken. Ik begon op maandag al met plannen maken, tafelkleden strijken. Al dat eten. Schatten, hoeveel ik moest hebben. Er waren bruiloften met wel 95 gasten voor de maaltijd. Iedereen wilde buffet. Er kwam zoveel bij kijken. Zalm koken voor de salades, drumsticks thuis grillen, kipkerrie maken, 5 bossen wortels schrappen, gebakjes halen. 100 Eieren van vrouw Vendrig met haar 40 kippen, koken, uithollen, vullen. De avond tevoren tafels en stoelen klaar zetten, servetten vouwen, bestek, en maar tellen… Tijdens het feest kop en schotels afwassen, 120 stuks, want die had je na het eten weer nodig. Weke handen… De afwasmachine stond vol met borden. ’s Nachts om 01.30u stonden we nóg pannen weg te werken. Gelukkig had ik hulp van een fijne groep vrouwen uit Westbroek. Hun mannen kwamen na het feest helpen opruimen, stoelen naar de kelder, tafels op het toneel. Na de schoonmaak gingen we met z’n allen zitten voor een borreltje. Eén keer was het zó gezellig, toen gingen we pas om 04.30u. naar huis!’

Aanpassen
Natasja mijmert, naar aanleiding van de verhalen van haar moeder, over een inspirerend middelpunt in de dorpsgemeenschap, activiteiten om mensen te verbinden. Maar toen zij dan eindelijk beheerder werd en haar plannen uit kon werken, beperkte corona het aantal activiteiten. Vanaf september waren grote feesten niet meer mogelijk, bijeenkomsten met meer dan 20 personen werden verboden, maar koersbal kon met 18 deelnemers nog doorgaan. Bij de ingang werden registratieformulieren ingevuld, Natasja desinfecteerde tafels en stoelen en zette ze 1,5 meter uit elkaar, voor iedere deelnemer één. Ook de ballen werden na ieder spel schoon geveegd. Al met al een heel gedoe, maar de deelnemers bleven in beweging. Muzikanten van De Vriendenkring konden komen oefenen, op ruime afstand, maar de ouderen bleven thuis. Vergaderingen en bijeenkomsten konden, ruim bemeten, doorgaan, maar een toneeluitvoering zat er niet in.

Vindingrijk
De coronamaatregelen werden nog strenger en ook Het Dorpshuis moest dicht. Vindingrijk gaf Natasja vanuit haar functie de afgelopen decembermaand toch een feestelijk tintje. Sinterklaas verbleef regelmatig in zijn kamer in Het Dorpshuis en de schoolkinderen konden in groepjes komen kijken en tekeningen inleveren. De sinterklaascommissie zorgde voor kadootjes. Filmopnames werden door RTVDeBilt online gezet (Facebook). Samen met het bestuur van Het Dorpshuis maakte Natasja op oudejaarsdag voor alle 70+-ers een pakketje met oliebollen en nieuwjaarswensen van de ondernemers uit Westbroek. Met het etaleren van een winterdorp met lichtjes voor de ramen van de foyerzaal straalde zij haar hoop op de toekomst uit.

Koffie
Intussen heeft Natasja de foyerzaal sfeervol ingericht. Dorpsgenoten kunnen daar in de toekomst voor een kopje koffie binnen lopen. De statafels en buffetbarren die zij kreeg van haar vorige werkgever zijn geschilderd en aangekleed. Kinderen uit de buurt weten haar snoepenbar nu al te vinden. En zodra het kan wil zij de vergaderruimtes boven aanpakken, want Natasja kijkt verlangend uit naar de tijd dat zij haar dorpsgenoten kan ontvangen in haar Dorpshuis. In ieder geval zet zij op 17 maart de deuren wijd open voor de Tweede Kamerverkiezingen.         (Karien Scholten)