In blik

Bier in blik. Makkelijk om mee te nemen en onderweg snel achterover te slaan. Tot vlot genot. Zo’n blikje waar altijd wel een restje in achterblijft. Bedroevend vaak liggen overblijfselen van deze snelle snack langs wegen en paden. Kennelijk kost het meedragen van een léég blikje meer moeite dan toen het nog vol was.

Uit gewoonte raap ik ‘t op. De opdruk van het blikje vertelt over de reis, die het al heeft gemaakt. Gevuld in Frankrijk, in de Brasserie de Saint-Omer, waar sinds 1988 met water, gerstenmout en hopextracten bier wordt gebrouwen. De inhoud wordt gegarandeerd tot 25 juli 2021.

Ik voel dat er nog iets in zit en doe een vreselijke ontdekking. Het laatste beetje gerstenat in blik heeft een muisje naar binnen gelokt. Het heeft zich ongetwijfeld tegoed gedaan. Ik stel me voor hoe ‘t gretig dat laatste restje opdronk en de wanden om zich heen schoon maakte. Hoe het de lippen aflikte, evenals de consument vóór hem. 

Het werd zijn noodlot. De buik dik gedronken kon het dier nooit meer door dat kleine drinkgat naar buiten. Hij zal het niet begrepen hebben, beneveld door de alcohol. Mij bekruipt het akelige gevoel dat de oorspronkelijke gebruiker achter het stuur zat toen hij het bier dronk. Een weggebruiker. Niet meer in staat om helder te denken en z’n eigen rommel op te ruimen.        (Karien Scholten)

In haiku:

Gevangen in blik

Muis uit de vrije natuur

Keerzij van genot