Kanjer Bea Hebing in het zonnetje gezet

‘Ik wens jullie veel succes en wijsheid in de komende periode en hoop dat mijn lijfspreuk helpt. Ga ervoor, doorgaan, communiceer, vraag hulp en geef zorg en liefde.’ Met deze woorden sloot juf Bea Hebing haar speech af bij haar afscheid van de Julianaschool. Zij ging op 1 september met pensioen en nam op woensdag 7 oktober met heel veel cadeautjes afscheid.

‘Na honderd sollicitatiebrieven en twee proeflessen ben ik in 1975 in Den Dolder aan de slag gegaan op de tweeklassige kleuterschool ‘t Lenteklokje. Toen waren er weinig vacatures, wat een verschil met 45 jaar later, wij zitten nu te springen om leerkrachten.’ Bea vertelt dat er in die tijd nog een lunchpauze van anderhalf uur was waarin ze vergaderden of even naar Utrecht gingen om te lunchen. ‘Met Ankie Verburg heb ik daar een toptijd gehad. Veel dingen deden we samen, of het nu crea was of projecten zoals een optochtkar tijdens Koninginnedag, niets was te gek.’ In 1986 kwam de basisschool en in die tijd kreeg Bea andere functies zoals het meehelpen in de directie en later bij de directie. Helaas waren er te weinig leerlingen in Den Dolder, er waren namelijk drie basisscholen. Daarom werd besloten dat in 2001 de school gesloten werd. Een lastige emotionele tijd, want het knusse schooltje was er niet meer.’

Verhuizingen
‘Gelukkig had ik Ella al wat vaker gezien bij directieoverleg en bij cursussen. Ik mocht bij haar aan de slag. Geen baan bij de kleuters maar van alles wat. De was, het opruimen van de kelder en de zolder, een dag kleuters, vervolgens twee dagen groep 5 en daarna met Linda in groep 3 in de bouwketen.’ Vrij snel daarna kreeg Bea groep 5, door ruimtegebrek in De Magneet. ‘Een privétoko met een eigen opgang en eigen bar wat wil je nog meer.’ Bea maakte in die tijd veel verhuizingen mee. ‘Van het hoofdgebouw naar De Magneet, dan naar de Rembrandtlaan, terug naar het hoofdgebouw, weer naar De Magneet en uiteindelijk naar het nieuwe hoofdgebouw. Wat in die tijd opviel is dat je veel kunt als je goed communiceert en om hulp vraagt.’

Verwennerij
Directeur Ella Prins spreekt Bea toe en noemt haar gedrevenheid onvoorstelbaar. ‘Niet moeilijk doen is iets wat bij haar past.’ Bea kreeg van veel mensen de vraag of ze het werk niet zou gaan missen. Ella is ervan overtuigd dat ze het gaat zoeken in andere bezigheden. ‘Het maakt niet uit wat je doet als je er maar plezier in hebt en dat zoek jij op.’ Bea was altijd heel attent met kaartjes en bloemetjes. ‘Daar kan niemand aan tippen.’ Ella noemt ook haar speciale leiderschapstijl die ze zeker gaat voortzetten en gaat in op haar creabea. Ook noemt ze de goede contacten die ze met de ondernemers in de omgeving heeft. ‘Bea kennen ze allemaal. Je creativiteit en besluitvaardigheid is schitterend. Je bent de grootste ster en staat altijd voor alles en iedereen open. Wees lief voor anderen en voor jezelf.’ Bea zette zich altijd in voor de sinterklaasviering op school dus was er bij de vele cadeaus ook een chocoladeletter B. Alle groepen hebben meegewerkt aan een mooie collage voor haar. Van de collega’s kreeg ze wenskaartjes en een geldbedrag waar ze zelf een bestemming aan kan geven. Zichtbaar ontroerd dankt Bea de kinderen en de collega’s. ‘Wat een verwennerij.’

[door Guus Geebel]