Verkoeling in het bos

Bossen en bomen hebben van oudsher een spirituele of religieuze betekenis voor bepaalde culturen. Zo is volgens het Joodse en Christelijke scheppingsverhaal de geschiedenis van de mensheid begonnen bij een boom, doordat Eva en Adam van de ‘Boom der kennis van goed en kwaad’ in de hof van Eden aten. Volgens sommige Afrikaanse volkeren heeft de boom het heelal voortgebracht, is hij het middelpunt van de wereld, de bron van het leven op aarde, en moet met eerbied behandeld worden.

In het Hindoeïsme en het Boeddhisme verbeeldt de ‘hemelse wensboom’ het ‘grondplan van ons tijdperk’, in Oezbekistan staat een moerbeiboom die door soefi’s wordt vereerd en dagelijks door veel pelgrims wordt bezocht, en in het Indiase Bodh Gaya staat een afstammeling van de Bodhi-boom (Ficus religiosa), die vereerd wordt als Boom der Wijsheid, en aan de oorsprong van het Boeddhisme staat. 

Uit de Noord-Germaanse mythologie (de Edda) kennen we Yggdrasil, de ‘Wereld-es’, als kosmische of levensboom. Hij verbeeldt het 3-lagig wereldbeeld van de Noord-Germanen: hemel, aarde en onderwereld. In India en Nepal worden bomen vaak om religieuze redenen naast elkaar geplant als ‘bruid en bruidegom’, soms begeleid met huwelijksrituelen: men kent hier zelfs het huwelijk tussen een mens en een boom. 

In onze eigen gemeente tenslotte worden bomen ook hoog gewaardeerd, zo blijkt uit onderzoek. Niet in de laatste plaats in de hete zomers, als onze bossen een weldadige afkoeling bieden.

(Peter Schlamilch)