Vlinders dansend op bloemen, hun hart achterna vliegend.
Vlinders dansend op bloemen, hun hart achterna vliegend. Foto: Peter Schlamilch

Geluk is een vlinder

Algemeen

‘Bij de insecten wordt de rups tot vlinder, maar bij de mensen is het omgekeerd: de vlinder wordt tot rups’, aldus Anton Tsjechow, de beroemde 19e eeuwse Russische schrijver. 

Vanaf het moment van onze geboorte worden wij met ontelbare draden aan onze geboortegrond gebonden, in een verfijnd web gerold van familie, werk en relaties. Als je in een prachtige gemeente als De Bilt woonachtig bent is dat wellicht geen straf, maar in de zomermaanden voelen we ons allemaal wat vrijer en schudden wij wat banden af om onze vleugels op de mogelijkheden van de wind uit andere streken te laten trillen. Wij zien een glimp van onze parallelle levens en bezien ons lot en wellicht voelen de dapperen onder ons zelfs aandrang tot het te tarten ervan. 

Tsjechov zelf is een van de zeldzame mensen wie het lijkt te zijn gelukt om aan de cocon die hem bij geboorte leek te zijn omsloten te ontsnappen. Zijn vader kocht zich vrij uit lijfeigenschap, en hijzelf ging tegen alle waarschijnlijkheid in medicijnen studeren en werd een groot romantier. Zoals hij zelf schreef is het hem gelukt ‘druppel voor druppel de slaaf uit zich te dringen en op een goede morgen te voelen dat er echt mensenbloed door zijn aderen stroomt’. 

(Peter Schlamilch)