Contrast

De natuur is vol contrasten, in vorm, in kleur, geluiden of karakter. Wanneer je om je heen kijkt vanuit die tegenstellingen valt een bijzondere schoonheid op.

Veenpluis met z'n lange, witte haren licht op langs het donkere wateroppervlak van de veensloot. Onderling verbonden via wortelstokken groeien de planten in familieverband op vochtige, zure grond. Hun witglinsterende bloeiwijze, als dwaallichtjes, lokt in sagen en legenden mensen het duistere moeras in.

Zwarte luchten vol water verkleuren het gele gras. Regen, als bron van leven, wekt zaden uit de slaap. Wuivend gras, gebogen in de wind, benadrukt de strakke lijnen van sloten door de polder, lang geleden gegraven om overtollig water af te voeren.

In de vochtige lucht hangen talloze muggen, in wolken. Behendig vliegen zwaluwen daar laag doorheen, de snavels open.

Een haan kraait schor in het kippenhok, begeleidt de parelende zang van de zwartkop in de boom achter het huis.

Jong en oud, groeien van contrast naar eenheid, waar jongeren de taken overnemen van hun ouders. Hun verhalen leven voort.

(Karien Scholten)