Bezoekers aan de kerktuin laten afval achter.
Bezoekers aan de kerktuin laten afval achter.

Snacken in de kerktuin Dorpskerk De Bilt

Algemeen

De begraafplaats rond de Hervormde kerk aan de Dorpsstraat in De Bilt is idyllisch gelegen tussen het eeuwenoude groen. Ooit een rustige plek voor overledenen en nabestaanden. Nu is van die rust echter niets meer te merken. Voorbijgangers genieten van hun ijsje en bakje patat op de rand van de soms eeuwenoude zerken.

Een doorn in het oog van Wilma Blaak uit De Bilt. ‘Het valt mij al een tijdje op dat steeds meer mensen zitten te snacken op grafstenen in de kerktuin’, vertelt zij. ‘Hele gezinnen, maar ook senioren en jongeren, halen een ijsje hier tegenover en eten dat op, zittend op één van de grafstenen. Ik vind dat respectloos naar de overledenen. Van sommigen van hen wonen nog nabestaanden in De Bilt. Hoe voelen zij zich als zij dit zien?’

Wijn
Blaak verbaast zich over het gedrag van al die mensen. ‘Het is een mooie begraafplaats en iedereen is van harte welkom om hier te wandelen of te zitten', vertelt zij, ‘maar om nu met een fles wijn op een grafsteen te moeten zitten? Afgelopen week hingen ook jongeren rond op de begraafplaats. Ik begrijp dat zij hun vrienden ook ergens moeten ontmoeten, maar moet dat daar?’ Tijdens het bezoek aan de kerktuin, doen diverse gezinnetjes en ouderen zich tegoed aan ijs en/of patat.

Patat
Naast één van de oude grafstenen ligt een eenzaam patatje. Een overblijfsel uit deze tijd. Tussen de struiken zwerft afval rond. ‘Onze buurt probeert de tuin en omgeving te onderhouden’, vertelt Blaak. ‘Wij planten struiken voor bijen en vlinders en overal groeien wilde bloemen, maar als direct omwonende vind ik het nu lastig om in deze buurt te wonen. Jammer’. Ondanks dat de tuin eigendom is van de kerk, vraagt Blaak zich toch af of gemeente De Bilt hierin niets kan betekenen.

Uitzonderingsrecht
De Dorpskerk dateert uit 1652. Direct na de bouw werd de kerk in gebruik genomen om overleden lidmaten te begraven. Nog in datzelfde jaar vond de eerste begrafenis plaats en in 1814 werd de laatste overledene bijgezet. Van alle graven zijn uiteindelijk nog zestien zerken bewaard gebleven. Het kerkhof werd in 1900 gesloten. Vanuit het uitzonderingsrecht vindt nog een enkele begrafenis plaats bij de Dorpskerk. Na 1900 zijn vele graven geruimd, zijn op het kerkhof nog 90 grafmonumenten aanwezig.

[door Walter Eijndhoven]