Schrijfster leert juffen schatplukken

Iedere ouder die zijn peuter voor het eerst naar de 'grote school' brengt kent het melancholische gevoel van afscheid: het kind gaat een andere wereld in, vaak liefdevol opgevangen door de nieuwe juf en de andere kinderen, maar toch: 'In ieder afscheid is een beeld van de dood', om met de Engelse schrijfster Mary Ann Evans te spreken, beter bekend onder haar manlijke pseudoniem George Eliot.

'Zij, die ons vertrouwen, voeden ons op,' zei zij ook, en zo is het vaak: vorige week kwamen juffen uit de hele gemeente bijeen in de Bilthovense Boekhandel, om zich, onder leiding van de kinderboekenschrijfsters Annejan Mieras en Sanne Rooseboom, te laten inspireren in hun zoektocht naar nieuwe verhalen om voor te lezen aan de kleintjes die ze onder hun hoede hebben. Want, zo zeggen de schrijfsters: 'Lezen is meeleven. Maar dan moet je wel het juiste boek gevonden hebben'.

Beide auteurs vertelden over hun schrijfproces, hun boeken en hoe je met verhalen in de klas een eigen wereldje kunt scheppen, en hoe aanstekelijk dat voor kinderen is. In ons onderwijs is veel gericht op logica en kennis, maar creatief denken vraagt iets anders van de leerling: verbeeldingskracht. Het brengt de leerling niet alleen mooie verhalen, maar ook plezier, zelfvertrouwen, oplossingsvermogen en inlevingstalent. Annejan Mieras, die ook schrijflessen op basisscholen geeft, noemt dat schatplukken: gebruik beelden en ervaringen uit je omgeving en maak er iets nieuws van. Of, om bij de woorden van George Eliot te blijven: 'Ik verlang geen toekomst, die de banden met het verleden breekt.'   (Peter Schlamilch)