Italiëkenner Rolf Smit vertelt over de gelijkwaardigheid van de mannen en vrouwen bij de Etrusken: gezamenlijk op sarcofagen.
Italiëkenner Rolf Smit vertelt over de gelijkwaardigheid van de mannen en vrouwen bij de Etrusken: gezamenlijk op sarcofagen.

Sterke vrouwen in Etrurië

Historie

De gouden driehoek tussen Rome, Siena en Volterra stond onlangs centraal in de volgepakte Kunstkelder van de Bilthovense Boekhandel.

In een vlotte vertelling schetste Italiëspecialist Rolf Smit de geschiedenis van de Etrusken, een mysterieus volk, dat zo'n 3000 jaar geleden vrijwel geen geschreven geschiedenis achterliet, maar des te meer kunstschatten, zoals wonderschone urnen, sarcofagen en wandschilderingen van ware dodenpaleizen, die de wereld der levenden in alles nabootsen.

De Etruskische vrouwen waren opvallend geëmancipeerd en deden in veel opzichten niet voor mannen onder, hoewel ze aan ongebreideld geslachtsverkeer en 'schaamteloosheden' deelnamen, vaak uit vrije wil. Ze konden bedrijven leiden en werden vaak als gelijkwaardige afgebeeld op sarcofagen, vaak nog voor hun man zittend.

De Griekse filosoof Aristoteles weet te melden dat de Etruskische man en vrouw bij het maal onder één deken lagen en volgens de schandaal-beluste Griekse chroniqueur Theopompos waren de Etruskischen niets minder dan nymfomane sloeries: 'Bij de Etrusken bestaat het gebruik dat de vrouwen aan alleman toebehoren; ze besteden grote aandacht aan hun lichaamsverzorging en doen aan gymnastiek, vaak samen met mannen, soms alleen; want zij zien er geen been in zich naakt te tonen. Ze nemen aan tafel niet plaats naast hun echtgenoot, maar naast de eerste de beste man en ze drinken elke manspersoon toe naar het hun belieft. Een Etrusk bekommert zich om al zijn kinderen, ook al weet hij niet altijd wie hen verwekt heeft.'            (Peter Schlamilch)