Engelse koormuziek in Schutsmantel
Algemeen'Edward Elgar is niet bezeten genoeg om Russisch te zijn, niet geestig genoeg voor een Fransman, niet harmonisch simpel genoeg om een Italiaan te zijn, en te weinig zwaarmoedig voor een Duitser. Hij is dus Engels op grond van pure eliminatie.' Een geestige opmerking van Anthony Burgess, de beroemde Engelse schrijver die overigens ook symfonieën componeerde.
Er zit zeker een kern van waarheid in deze analyse van de Engelse koortraditie, waarvan afgelopen zondagmiddag een heerlijke staalkaart werd gepresenteerd door het Bilthovens Kamerkoor o.l.v. invaldirigent Richard Vos, die met zijn heldere slag het koor goed bij elkaar hield, hoewel het grote gebaar af en toe node gemist werd. Bijvoorbeeld in I will Sing with the Spirit, een uitbundige tekst die een wat ademender aanpak vergt, ook al omdat de muziek van John Rutter bijna tegen de musical aan zit.
Op het boeiende programma stonden verder onbekende, maar heerlijke composities van vele obscure Engelse componisten, zoals Webbe, Wesley en Novello, die de analyse van Burgess volmaakt illustreerden: keurig, welluidend en harmonisch, maar nooit vlammend of explosief: de Engelse ziel in een notendop. Pianist Wim Brunsveld begeleidde op zeer kundige en smaakvolle wijze: duidelijk zonder overheersend te zijn.
De sopranen van het koor klonken prachtig in de voorzangen in Elgars wonderschone Ave verum en in het altijd mooie Lead me, Lord, de rest van het koor volgend met een verrassend volle klank in de moeilijke acoustiek van de Schutsmantel, waar het publiek regelmatig reageerde met verzuchtingen als… 'prachtig…', 'schitterend…'
Een waardige opmaat voor het grote concert in de OLV-kerk op zondagmiddag 10 mei a.s., waar dit fraaie programma nogmaals ten gehore zal worden gebracht. (Peter Schlamilch)
