Het diamanten bruidspaar Herman en Margje Heep-Smit met de burgemeester.
Het diamanten bruidspaar Herman en Margje Heep-Smit met de burgemeester.

Na zestig jaar huwelijk nog steeds verliefd

Algemeen Algemeen

door Guus Geebel

'Ik vond hem gelijk leuk en dacht meteen dit is een hele leuke man. Met hem wil ik wel trouwen', zegt Margje Heep-Smit over de eerste keer dat ze Herman Heep zag. Dinsdag 23 april was het zestig jaar geleden dat ze in het voormalige gemeentehuis van Zuilen, waar de magnolia bloeide, in het huwelijk traden. Herman was 25 en Margje 21 jaar oud. Burgemeester Sjoerd Potters kwam het echtpaar thuis feliciteren met hun diamanten huwelijksjubileum.

Herman Heep is geboren en opgegroeid in Zuilen en Margje in Kampen. De eerste ontmoeting was in een café in Utrecht waar Margje en een vriendin na de repetitie van het koor waarin ze zongen een kopje koffie dronken. Het was bij haar liefde op het eerste gezicht. Bij Herman duurde het twee weken langer. 'Ik moest er even aan wennen dat het meteen zo serieus werd.' Margje vroeg hem die avond of hij haar naar het Academisch Ziekenhuis wilde brengen. Ze deed daar de verpleegstersopleiding. 'Hij zei nee, want hij was met een scooter en ik met de fiets. Natuurlijk was ik teleurgesteld.'

Werkzame leven
Herman is na militaire dienst van plan geweest om te emigreren naar Canada, maar dat land had op dat moment geen mensen nodig. Zijn vader was aannemer en had in de bouw iets uitgevonden. Aluminium raamprofielen waar hij patent op had, maar hij had geen tijd om ze te maken. 'Hij vond dat ik dat maar moest doen en ik bouwde een bedrijf op in aluminium profielen waar ik vijftien jaar werkte. Toen we onze kinderen hadden wilde ik mede-eigenaar worden maar dat wilde mijn vader niet. Ik ben toen huizen gaan verkopen en nam er een verzekeringsagentschap bij.' Daarna werd Herman beleggingsadviseur in Amsterdam en vervolgens tot zijn pensioen makelaar voor de AMRO Bank. Margje mocht nadat ze getrouwd waren nog blijven werken in het ziekenhuis. In Kampen had ze ervaring opgedaan met poliopatiënten en in het AZU wilden ze haar graag houden op de beademingsafdeling. Ze stopte toen ze in verwachting was. 'Toen de kinderen ouder waren heb ik nog 25 jaar terminale zorg gedaan.' Herman en Margje kregen drie kinderen en hebben drie kleinkinderen.

Woning
Toen ze trouwden was er grote woningnood. De vader van Herman verhuurde ook huizen maar er kwam nooit iets leeg. 'We hadden net een voorlopig koopcontract getekend voor een appartement in Hoograven, toen er een woning van mijn vader leeg kwam op de Amsterdamsestraatweg tegenover het Julianapark. Daar zijn we toen gaan wonen. Van het voorlopig koopcontract kon ik gemakkelijk af want er waren gegadigden genoeg.' Ze woonden tien jaar op de Amsterdamsestraatweg en verhuisden toen naar de huidige woning aan de Waterweg in De Bilt. Herman en Margje zijn altijd filosofisch bezig geweest en zijn actief betrokken bij de activiteiten in de Woudkapel. Margje was ook lang lid van
Soroptimistclub De Bilt-Bilthoven, een serviceclub van vakvrouwen die zich inzetten voor de positieverbetering van vrouwen en kinderen.

Suriname
Margje ontmoette in Paramaribo kinderarts dokter Rika Morpurgo die vroeg of ze al in haar ziekenhuis 's Lands Hospitaal geweest was. 'Ze vertelde dat ze ontslagen ging worden omdat de balken in het ziekenhuis naar beneden kwamen en ze vroeg of ik wat voor haar kon doen. 'We zijn gaan kijken en ik zag dat het ziekenhuis helemaal in verval was en sluiting dreigde. Ik zag ook dat ze een hele goede kinderarts was. Margje heeft via haar netwerk zoveel geld in weten te zamelen dat het ziekenhuis kon worden opgeknapt. Het werd geopend door president Venetiaan die Margje huldigde met een oorkonde. Het ziekenhuis draait nu uitstekend. Margje vertelt dat zij en Herman, die ook veel heeft gedaan aan het organiseren van de hulp, heel veel te danken hebben aan Wim Kreuger uit Bilthoven. Hij heeft gezorgd dat ziekenhuisspullen waar niets mis mee was maar die werden afgeschreven naar Suriname verscheept konden worden.