Na 'Zitvlees' schreef Maartensdijker Jan Bouman zijn tweede boek.
Na 'Zitvlees' schreef Maartensdijker Jan Bouman zijn tweede boek.

*Lezersactie* Nieuw boek van Jan Bouman

Algemeen Lezersactie

door Henk van de Bunt

Op 1 januari 2017 ging de Maartensdijkse psycholoog Jan Bouman met pensioen bij het Ministerie van Veiligheid en Justitie waar hij zich intensief bezig hield met moord, doodslag en de gevolgen daarvan op nabestaanden. Daarover schreef hij de laatste maanden van zijn loopbaan een boek (Zitvlees), waarin hij een veel sterkere confrontatie van de daders met het door hen gepleegde vreselijke delict propageert.

Uit de Maartensdijkse gemeenschap kreeg Bouman toen vrij veel positieve reacties. Hij verkocht enkele tientallen exemplaren in Maartensdijk, waarvan hij de opbrengst ten goede liet komen aan nabestaanden van moord en doodslag.

Plegers
Zijn eerste boek Zitvlees ging vooral over geweld; slachtoffers van dit geweld. Nabestaanden van vermoorde dochters, zonen, broers, zussen en partners. Elk jaar komen er in Nederland zo'n vijfhonderd nabestaanden bij. Bouman wilde in dit boek de geweldplegers met hun neus op de feiten drukken om niet te snel over het gepleegde feit heen te stappen. De gevolgen voor slachtoffers en nabestaanden zijn verschrikkelijk en duren vaak levenslang. De schrijver liet daders en slachtoffers met elkaar in contact komen. Dat is geen gemakkelijk contact: het botst, het stoot elkaar af, soms praat men. Het geheel krijgt een saus van verhalen uit zijn jeugd waardoor een beladen onderwerp ook een luchtig randje krijgt.

Gevoelens
De afgelopen twee jaar ging Bouman door met het voeren van gesprekken met nabestaanden. Bouman: 'Ik was vooral geïnteresseerd in hun gevoelens van wraak versus vergeving. De afgelopen maanden heb ik daarover een boek geschreven, dat onlangs uitkwam, getiteld 'Moeders op Jacht'. Hierin laat Bouman vijf moeders samen 'wraak' nemen op de misbruiker van hun zeer jonge ( tussen 11 en 15) dochters. Ook nu weer is het verhaal voor 80% gebaseerd op de feiten, 20% is de creatieve invulling van de auteur. Het boek bevat tevens vijf gedichten van Maaike Kuiper, die 6 februari 1997 vermoord werd. De gedichten, die zij op de middelbare school schreef, werden na haar dood bij haar gevonden. Daarnaast is Bouman ervan overtuigd dat lang niet elke crimineel of Tbs'er te genezen is door welke vorm van therapie dan ook: 'Ook daarover heb ik in conferenties e.d. de degens gekruist met div. deskundigen'.

Nabestaanden
Bouman noemt zich geen broodschrijver: 'Ik probeer door de inhoud van mijn boeken discussies los te maken. Het is een boek over wraak en vergeving. Wat betekent het voor je als jouw dochter misbruikt is? Je ziet haar wegzinken in een peilloze triestheid. Je hoort van andere moeders, dat een man tientallen meisjes verkracht heeft. Je ervaart gevoelens die je nooit eerder meegemaakt hebt. Je spreekt er met andere moeders van slachtoffers over en zij ervaren hetzelfde. Daarnaast willen de moeders de crimineel verantwoordelijkheid laten nemen voor zijn daden. In dit boek kunnen we lezen of de vrouwen daarin slagen'. De opbrengst van zijn boeken zet Bouman om in gratis boeken, die hij naar nabestaanden stuurt, zoals hij ook deed bij zijn vorige boek Zitvlees.

Lezersactie
Onder lezers van De Vierklank worden vijf exemplaren verloot. Stuur een mail naar info@vierklank.nl met in het onderwerp Moeders op Jacht om hiervoor in aanmerking te komen.