Preventie is noodzaak voor  kinderen met een problematische achtergrond
Preventie is noodzaak voor  kinderen met een problematische achtergrond

Preventie is noodzaak voor kinderen met een problematische achtergrond

Algemeen Politiek

Ingezonden Mededeling

Dagelijks word ik geconfronteerd met verhalen en vragen van gezinnen of jongeren. Het raakt mij als gezinnen naar mij toe komen in totale wanhoop. De hulp die er moet komen komt te laat of zelfs helemaal niet. Hoe kan dit? Waarom gebeurt dit? Elk gezin, ieder kind verdient toch dezelfde kans in deze samenleving?

Als kind van een wetenschapper denk ik in termen van preventie. Een probleem oplossen nadat het ontstaan is doet vaak meer kwaad dan goed, als het voorkomen had kunnen worden. Er zijn zaken binnen onze samenleving waarin wij beter kunnen investeren in de preventie, dan in de oplossing.

Een kind opvoeden is niet zomaar een natuurlijk gegeven. Het vergt, buiten de onvoorwaardelijke liefde van de ouder ook kennis, tijd en hulp van buitenaf. Hoe verloopt dat kennisproces nu precies? Waar moet men heen met vragen? Welke instantie doet wat? Wat moet je als ouder doen? Ouders zijn onmisbaar voor een kind, de gehele opvoeding vormt de veilige thuishaven, waar het kind te allen tijde bij terecht kan. De opvoeding begint al wanneer het kind in de buik zit, dat klinkt gek want wat voed je nu precies op in deze fase?

Marianne Junger hoogleraar aan de Universiteit Twente, deed met haar Amerikaanse collega's onderzoek naar de kansen van kinderen uit diverse gezinnen met elk een andere achtergrond. Zo geeft het onderzoek aan dat, bij kinderen uit multi-problem gezinnen, zonder preventieve steun van buitenaf, de kans om successen te behalen (een goed inkomen, geen schulden, geen probleemgedrag) geringer was dan van kinderen die geboren worden in andere gezinnen. En nog belangrijker: kinderen in gezinnen die al steun kregen voordat het kind geboren was, bleken in vele opzichten zich beter te kunnen ontwikkelen in het leven, met als gevolg een beter gewaarborgde toekomst.

In Nederland zijn wij dol op 'oplossingen achteraf' maar het effect is dat wij eigenlijk achter de feiten aanlopen, het 'kwaad' is al geschied en de magie van de oplossing brengt maar weinig positiefs teweeg. Kinderen, hun ouders en de maatschappij zijn gebaat bij een goede structuur van voorzieningen om het gezin heen. Preventie dus. En meer gelijke kansen. Ik denk bijvoorbeeld aan meer zorg van consultatiebureaus, meer kansen op voorschoolse educatie, meer begeleiding van stellen die zelf al meerdere problemen hebben, ook al voor zij kinderen krijgen.

Opvoedcursussen zouden breed moeten worden aangeboden. Instanties, scholen, ouders en familie zijn de leidraad voor de eerste 8 jaar van het kind, maar niet altijd werken deze betrokkenen even goed samen en vaak is de communicatie troebel.

Ouders die naar oplossingen zoeken krijgen zelden de hulp die ze nodig hebben of die effectief is. Ze worden van het kastje naar de muur gestuurd, moeten lange procedures doorlopen en ze zijn op gegeven moment de wanhoop nabij. Instanties die graag hun stempel drukken en doorverwijzen van de ene hulpverlener naar de andere, van het ene pleeggezin naar het andere, van de ene instelling naar de andere.

Het moet toch beter kunnen in Nederland? Ik ben benieuwd naar uw reactie. U kunt deze sturen naar debilt@sp.nl.

Mischa van der Heijden

Pedagogisch Medewerker

Commissielid SP De Bilt