Toekomst zien in de kerk

Leo Fijen blijft optimistisch in nieuw brievenboek met Anselm Grün

door Henk van de Bunt

Met alle negatieve berichten over de kerk van de afgelopen maanden in de media is het roeien tegen de stroom in. Toch doet Maartensdijker Leo Fijen dat van harte. Want hij weigert pessimistisch te zijn over de toekomst van de plaatselijke kerk. Daartoe reikt hij concrete voorbeelden en navolgbare tips aan voor iedere geloofsgemeenschap, katholiek of protestant. Hij doet dat in een nieuw brievenboek met de bekende Duitse monnik Anselm Grün.

Op Kerstochtend 2017 begon de briefwisseling. Leo Fijen beschreef toen hoe het kerstkind overal opnieuw geboren kan worden, ook in Maartensdijk. Hij vertelt dan het verhaal van de twee vluchtelingen, die een paar jaar geleden hier wilden trouwen, verliefd bleven op elkaar en uiteindelijk een kind mochten ontvangen. Dominee René Alkema van de PKN-kerk aan de Maartensdijkse Julianalaan speelde een grote rol in dit ontroerende verhaal door in gesprek te gaan met deze twee vluchtelingen uit Syrië en hen later weer tegen te komen in Almere. Daar hoorden ze dat ze mochten blijven in Nederland. René Alkema en zijn vrouw Rianne waren getuige bij hun huwelijk en bij de doop van hun zoontje Jan.

Sprakeloos
Leo Fijen wil met dit verhaal laten zien, dat een kerk de deuren kan openen voor ieder die een beroep doet op de geloofsgemeenschap. Met die gastvrijheid kan God iedere keer opnieuw geboren worden, ook in onze streken. Dat gebeurt vaak in heel gewone mensen. Zoals bij het laatste afscheid van dierbaren steeds weer opnieuw ervaren kan worden, dat op de drempel van de dood het nieuwe leven kan wenken. Leo Fijen daarover: 'Als de lokale kerk ergens het verschil kan maken, dan gebeurt het bij het moeilijke afscheid van onze naasten. Juist vanuit de traditie van katholieken en protestanten kunnen we rituelen en woorden aanreiken, die ons allemaal troosten. Vaak zijn we dan sprakeloos, maar het geloof geeft ons gebeden en symbolen als licht, water, wierook en handoplegging. Daarmee mogen we uitdrukken door onze tranen heen dat de dood niet het laatste woord heeft'.

Prioriteiten
In zijn boek van 160 pagina's laat Leo Fijen ook merken, dat elke kerk het niet meer alleen af kan met dominee, priester, bestuurders en ouderlingen. Elke vereniging tegenwoordig, dus ook de kerk, heeft meer formele en informele leiders nodig om een persoonlijke relatie aan te gaan met de mensen, die een beroep op het geloof doen. 'In deze tijd van digitale media en een groter wordende wereld zijn mensen steeds minder vaak lid van verenigingen en horen ze nergens bij. Een kerk heeft de structuur van een gemeenschap en bezit ook de netwerken om mensen nabij te zijn. Iedereen wil ergens bij horen en getroost worden, iedereen zoekt geborgenheid door al het verdriet heen, iedereen verlangt er naar bij voor- en achternaam gekend te zijn. De kerk heeft de mensen, de structuur en de gebeden om dat te doen. Laten we dat dan ook doen en iedereen nabij zijn, ook in onze taal. Soms zijn we nog verlegen om over God te praten. Maar mensen die een beroep op ons doen, willen juist over God horen', aldus Leo Fijen, die op het einde van het boek vijf prioriteiten schetst die belangrijk zijn voor de toekomst van de lokale kerken in Nederland.

Kerkelijk jaar
Het brievenboek eindigt met Pinksteren. Zo klinkt het kerkelijk jaar van Kerstmis tot Pinksteren mee in de verhalen. Het boek telt veertien brieven en is bedoeld voor iedereen die de kerk een warm hart toedraagt.

Lezersactie
Het nieuwe brievenboek met de bekende Duitse monnik Anselm Grün is vanaf deze week te koop. Onder lezers van De Vierklank worden vijf exemplaren verloot. Stuur een mail naar info@vierklank.nl met in het onderwerp Leo Fijen brievenboek.