De zussen Anki en Ria.
De zussen Anki en Ria.

Mantelzorger zijn leer je gaandeweg

Algemeen

Onlangs presenteerde Mens De Bilt de 'Terugblik Mens De Bilt'. De verhalen zijn van mensen die vertellen over hun ervaring met Mens De Bilt en gaan over ondersteuning door het sociaal team, de activiteiten van steunpunt mantelzorg, begeleiding door het jongerenwerk en projecten van welzijn zoals de Boodschappenplusbus en het maatjesproject. Anneke Iseger tekende ook het dit verhaal op.

'Ria heeft mij destijds bijgestaan toen ik in een verdrietige periode verkeerde. Nu zijzelf al tien jaar mantelzorger van haar man Gerard is, vond ik dat zij het verdiende om eens in het zonnetje te worden gezet. Daarom heb ik haar aangemeld voor de Mathildeprijs.'

De zussen Ria Daas (80) en Anki Mol (83) zijn heel close. Zo bridgen ze wekelijks, fietsen ze samen en past Anki, als haar zus ergens naartoe moet, op haar beurt op Gerard. Ria's man had al longemfyseem toen hij in 2008 een herseninfarct kreeg. Ria: 'Nu gaat hij al ruim acht jaar drieënhalve dag naar dagopvang De Bosrank, waar hij het gelukkig naar zijn zin heeft. De overige dagen zorg ik voor hem en dan word ik totaal door hem opgeëist. Lichamelijk kan ik veel, maar geestelijk is het zwaar, vooral nu hij ook gaat dementeren.'

Voortdurend
'Je bent er voortdurend mee bezig. Niet alleen met het geven van de noodzakelijke medicijnen, maar ook met het beantwoorden van mails en het maken van afspraken. Als ik even boven ben, kan ik er niet op vertrouwen dat hij blijft zitten, terwijl hij al kan vallen over een drempeltje. Hij wil dat ik de hele dag bij hem blijf zitten, terwijl ik toch bijvoorbeeld boodschappen moet doen en koken.'

Zussen
'Iemand die dementeert, denkt niet meer aan de ander. Die geestelijke belasting blijft, ook als hij naar De Bosrank is, want je kunt het niet loslaten. Door de week komt er iemand van de Vitras om hem aan- en uit te kleden, maar in de weekends doe ik dat. Als Gerard niet naar De Bosrank zou gaan, dan zou ik het niet meer kunnen opbrengen. Maar ook dan moet ik altijd zorgen om vier uur thuis te zijn. Ik kan dus nooit ergens blijven, zoals op zussendag met onze twee andere zussen.'

Geduld
'Aan de andere kant is hij nooit chagrijnig en klaagt hij niet.' Anki: 'Het is moeilijk als je als echtpaar niet meer samen beslissingen kunt nemen. Je kunt niet meer samen overleggen. Maar wat ik het moeilijkste vond, dat is om je geduld te bewaren.' 'Bij mij gaat dat wel eens mis,' aldus Ria, 'als al die kleine irritaties zich opstapelen en ineens een uitweg zoeken. Je kunt nergens leren hoe je mantelzorger moet zijn; je moet het zelf ervaren en er langzaam ingroeien.'

Steunpunt
Anki: 'Toen destijds bij de SWO het Steunpunt Mantelzorg in het leven werd geroepen, stond ik daar meteen op de stoep!' Dit Steunpunt is inmiddels overgegaan naar Mens De Bilt. Ria: 'Ik krijg een Nieuwsbrief over de activiteiten die worden gehouden, zoals praatgroepen en wandelingen. Zo kom je met andere mantelzorgers in contact en kun je ervaringen uitwisselen. Bovendien probeert Mens ervoor te zorgen, dat ik een paar uur huishoudelijke hulp krijg. Het zou fijn zijn, als dat zou lukken.'