Internationaal fluiten was ontzettend leuk

door Kees Diepeveen

Arie Nokkert uit Maartensdijk heeft een mooie carrière gemaakt in de softbalsport. Hij heeft het niet alleen tot internationaal scheidsrechter gebracht maar is zelf ook international geweest. Daardoor heeft hij veel van de wereld gezien. Vorig jaar heeft hij zijn internationale carrière als scheidsrechter beëindigd. Arie fluit nu alleen nog in Nederland in de Hoofdklasse.

Het begon allemaal in 1968 toen softbalvereniging VIPS in Maartensdijk werd opgericht. Vooral Jean Rijksen was de drijvende kracht hierachter. Hij wist veel Amerikaanse militairen, die toen werkzaam waren op de vliegbasis Soesterberg, naar de VIPS te halen. Dat waren veelal spelers die in de Verenigde Staten ook de softbalsport beoefenden waardoor de club al snel op een hoog niveau stond. Arie: 'Mij werd ook gevraagd om eens te komen kijken. Dat heb ik gedaan. Softbal is een sla- en loopspel en dat vond ik direct heel leuk. Bovendien is het teamsport en daar houd ik van. Zo heb ik ook 5 jaar gekorfbald in de jeugd bij TZ en ben ook vrijwel mijn hele leven lid van volleybal-verenigng Salvo, waar ik nog wedstrijden fluit.'

Hoofdklasse
Gedurende zijn actieve periode als softballer ontstond de belangstelling voor het arbitreren. Eerst wedstrijden bij de jeugd en later bij toen bestaande regioteams. Dat ging hem goed af en koos hij bewust voor het scheidsrechteren. De Koninklijke Nederlandse Base- en Softbal Bond bood een scheidsrechtercursus aan waarvoor hij eind 1980 slaagde. Hij was toen Regionaal scheidsrechter. In 1995 ging Arie naar de landelijke competitie en ging Hoofdklasse fluiten. Eind jaren negentig verzocht de KNBSB hem internationaal te gaan fluiten. In 2000 slaagde hij voor het examen van de European Softbal Federation en werd gelijk uitgezonden naar een internationaal toernooi in Wenen en aansluitend naar de Europacupwedstrijden voor dames en heren in o.a. Tsjechië, Bulgarije, Italië en Spanje.

Maccabiah Games
Arie: 'Door het internationaal fluiten ben ik in veel landen geweest en heb veel van de wereld gezien. Ik heb speciale herinneringen aan mijn deelname als scheidsrechter aan de Maccabiah Games, de Joodse Olympische Spelen in Tel Aviv waar sportploegen en sporters met een joodse afkomst van over de hele wereld tegen elkaar streden. Dat heb ik 2009 en 2013 mogen meebeleven. Ook de herinneringen aan de wedstrijden die ik heb gefloten in Kaapstad in Zuid-Afrika zijn mij dierbaar'.

Respect
Arie zegt van zichzelf dat hij een heel resolute scheidsrechter is. 'Het spel is voor de teams en moet binnen de spelregels gespeeld worden. Ik handelde altijd zoveel mogelijk in de geest van de wedstrijd. Schelden accepteerde ik nooit. Onderling respect staat bij mij hoog in het vaandel en hoort bij softbal. Alle scheidsrechters hebben het woord 'respect' op hun scheidsrechtershirt. Is helaas nodig en is niet alleen bij voetbal een item'. 'Fluiten heb ik altijd met veel plezier gedaan', aldus de 62-jarige Arie Nokkert: 'Ik fluit sinds medio 2017 geen internationale wedstrijden meer, maar alleen hoofdklassewedstrijden in Nederland. Dat hoop ik nog lang te doen. Zolang je dat nog aan kunt, blijft fluiten in de hoogste klasse van Nederland mogelijk. Per seizoen fluit ik bij elkaar nog zeker 80 tot 100 wedstrijden waaronder wedstrijden van het Nederlands team. Daar gaan veelal hele zaterdagen inzitten, afhankelijk waar de wedstrijden gespeeld worden'. 

Inmiddels is Softbalvereniging VIPS opgeheven. De Amerikanen verlieten begin jaren negentig de vliegbasis en de vereniging raakte daardoor het grootste deel van zijn spelers kwijt. De animo voor softbal liep terug en in 1995 hield de vereniging op te bestaan.