Personeelswisseling bij de Nijepoort

door Walter Eijndhoven

Het onderwijs in Nederland staat komende jaren onder grote druk. Veel leerkrachten verlaten het onderwijs vanwege het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd en opvolging is moeilijk te vinden. De Nijepoort is hier geen uitzondering op. Na vele jaren werkzaam te zijn geweest, verlaat een viertal personeelsleden de Groenekanse school. In twee afleveringen spreken wij met hen.

Na het basisonderwijs en de HAVO in Amsterdam te hebben gevolgd, stroomde Roland van der Vinne in 1976 door naar de Pedagogische Academie (PA) in Meppel. Naast zijn opleiding tot onderwijzer, volgde hij ook nog muzieklessen en deed uiteindelijk staatsexamen voor het conservatorium. 'Muziek is altijd mijn passie geweest', vertelt Van der Vinne. 'En ik was dan ook verheugd dat ik in 1981 kon beginnen bij Gehrels, als muziekleraar. Kinderen van 0 tot 12 jaar kunnen hier muziekonderwijs en -educatie volgen'.

Te laat
Inmiddels werkt hij alweer meer dan 15 jaar bij de Nijepoort in Groenekan, met veel plezier. In de eerste jaren reed Van der Vinne iedere dag vanuit Ommen, zijn toenmalige woonplaats, op en neer naar Groenekan. Van der Vinne: 'Het is natuurlijk best een eind rijden, vanuit Ommen. Die eerste werkdag op mijn nieuwe school kwam ik dan ook te laat. Ik stond in de file, vreselijk. Dat is mij daarna, vanaf dag twee, nooit meer overkomen. Gelukkig houd ik ervan om vroeg op te staan, dus dat was nooit een probleem. Later ben ik naar de Flevopolder verhuisd en hoefde ik minder ver te rijden'.

Afsheid
Nu is de tijd gekomen om afscheid te nemen van de Nijepoort. 'Ik heb hier een heel leuke tijd gehad, maar ben ook opgelucht. Door mijn passie voor muziek heb ik al jaren een 'piep' in mijn oren. Ik heb dag en nacht last van een pieptoon, met daar tussendoor een soort 'krekelgeluid'. Als kinderen door elkaar praten, krijg ik soms echt pijn in mijn oren. Maar ik heb wel enorm genoten op school, hoor. Leuke collega's en een mooi nieuw schoolgebouw natuurlijk. Alhoewel het oude pand ook wel iets had, met haar kruip door-sluip door gangetjes, is het nieuwe pand wel een enorme verbetering. Licht en heel transparant'. Vervelen hoeft Van der Vinne zich niet, vanaf het nieuwe schooljaar. 'Nu komt meer tijd vrij voor vrijwilligerswerk en ik wil nog een keer naar Rome fietsen, misschien met Herman Verbruggen, de (oud)conciërge van de school. Nu hebben wij immers tijd genoeg'.

Finland
Ook voor Francine Schuengel zijn de laatste weken aangebroken, na tien jaar verbonden te zijn geweest met de Nijepoort. Tijdens haar studietijd aan de PABO Domstad in Utrecht, deed zij een uitwisseling van een half jaar aan een internationale school in Oulu, een stad in het noorden van Finland. 'Tijdens mijn uitwisseling in Finland, heb ik geprobeerd Fins te leren, maar ik kan je verzekeren, deze taal, met zijn vele naamvallen, is heel moeilijk te leren. Helaas ben ik het meest geleerde alweer vergeten, maar woorden als "Hyvää päivää" (goedendag), vergeet ik nooit meer.

Tien jaar geleden begon Schuengel bij de Nijepoort, waar zij met veel plezier lesgaf aan groep één tot en met zeven. 'Contacten met kinderen heb ik altijd leuk gevonden, het is een soort ontdekkingstocht met hen. Of wij nu taarten bakten, portretten tekenden op het schoolplein met groep 7, of iets deden met graffity, altijd was er reuring met hen, heel leuk'.

Schuengel heeft altijd met veel plezier gewerkt bij de Nijepoort. Behalve de contacten met kinderen, zal zij haar collega's natuurlijk ook erg missen. 'Maar ja, aan alles komt een keer een eind', vertelt zij. 'Ik wil er even tussenuit en genieten van mijn kinderen en het huis opnieuw inrichten. Vervelen zal ik mij in ieder geval niet. Ik ben graag buiten, doe veel aan sport, vooral zwemmen en hardlopen en ik tuinier graag'.