'Hoor ik de man met de motorzaag?'

door Henk van de Bunt

'Ik dacht dat ik goed opgelet had maar ik hoorde, tot mijn grote schrik, van m'n buurman, dat de oude eikenbomen naast vleesverwerkend-bedrijf Schoonderwoerd op het bedrijventerrein Larenstein gemerkt zijn en ik dacht meteen: 'Zou er dan al een kapvergunning zijn afgegeven?'. Aan het woord is Tonneke Wilmink, achterbuurvrouw van Schoonderwoerd.

Dinsdag 31 oktober 2017 werden de omwonenden van Schoonderwoerd Vleesverwerkend bedrijf gehoord door de gemeente. Een jonge ondernemer vertelde enthousiast over zijn uitbreidingsplannen op bedrijventerrein Larenstein. Van drie locaties wilde hij graag naar één. Zo te horen een prachtig bedrijf. Schoonderwoerd wil hier niet weg, maar als hij hier niet kan uitbreiden dan zal hij wel moeten.

Boskamer
Deze ondernemer vestigde indertijd zijn bedrijf in een behoorlijk omstreden gebied; de groene rand aan de westzijde van Larenstein. Schoonderwoerd bezet één van de drie zgn. 'boskamers', destijds ontstaan door afbraak van gebouwen van het leger. Bij oplevering van het bedrijventerrein Larenstein beloofde de gemeente de aantasting van de groengordel te beperken tot deze drie kamers, ook vanuit de gedachte dat Larenstein een groen bedrijvenpark moest worden. Schoonderwoerd wist dat, toen hij hier zijn bedrijf vestigde. De westelijke bosrand vormt een oude cultuurhistorische eikenbosrand, met talrijke oude eiken en vleermuizenwoonplaatsen. Niet voor niets was dit de grens van de Ecologische Hoofd-structuur. De groenzone vormt een buffer tussen het bedrijventerrein Larenstein en het oostelijke landelijk gebied een verbindingszone tussen het Noorderpark, de Leyen en de Ridderoordse bossen.

Ruilen
Tonneke Wilmink: 'Nu, dacht een aantal mensen, waaronder de directe buren, dan ruil je toch de uitbreiding van Schoonderwoerd (2400m2) voor de twee nog niet verkochte boskamers, die komen qua m² ongeveer overeen. Dat was wat erg naïef gedacht van die buren, want inmiddels heeft een ondernemer op de meest noordelijke kavel een betaalde optie en zijn er gesprekken gaande om ook de zuidelijke kavel te verkopen. De uitbreiding van Schoonderwoerd zou zo een aardige financiële meevaller voor de gemeente betekenen'.

Schoonderwoerd heeft aangeboden zijn uitbreiding en de aantasting van bosareaal te willen compenseren met boomaanplant elders in de gemeente en dat zou de gemeente ook graag zien. 'Uitgaande van de gedachte 'bomen voor bomen', maar dat is toch wel erg gemakkelijk gedacht', aldus Wilmink, 'want er is nogal wat verschil tussen de ene boom en de andere en compensatie op Larenstein zelf ziet de gemeente niet zitten want dat zouden erg dure bomen worden'.

Afgewezen
Het college van B&W heeft tot nu toe verzoeken van Schoonderwoerd tot uitbreiding in de bosrand afgewezen. De gemeenteraad heeft, na de laatste afwijzing, echter een motie aangenomen, waarin zij het College vraagt vanuit een positieve grondhouding en voortvarend mee te werken aan de uitbreiding van Schoonderwoerd. Het College gaf daarop aan, dat als eerste stap een verkenning moest plaatsvinden van de ideeën en meningen van de buurtbewoners. Tonneke Wilmink: 'Nou, die logen er niet om, 'uitbreiding in de oostelijke bosrand, als die niet gecompenseerd gaat worden in diezelfde oostelijke bosrand door het verplaatsen van bomen en eventueel nieuwe aanplant, was voor de aanwezigen onbespreekbaar'. Natuurlijk wil de gemeente graag een jonge ondernemer steunen bij zijn plannen, maar Schoonderwoerd kende, toen hij zijn bedrijf in de boskamer vestigde de beperkte mogelijkheden voor uitbreiding en koos niet voor een andere kavel op Larenstein waar meer mogelijkheden waren. Wilmink: 'Uitbreiding van Schoonderwoerd is prima, maar dit mag echt niet ten koste gaan van dit bijzondere groen, de cultuurhistorische waarde en de habitat van vleermuizen. Bovendien vrezen we dat door verdere aantasting van de bosrand ook de bufferfunctie steeds meer teniet zal worden gedaan

Vertrouwen
Wilmink tenslotte: 'Ik vroeg me af of ik had zitten slapen en de besluitvorming over die uitbreiding had gemist. Contact met de politiek leerde mij, dat zij niet op de hoogte waren van een gemeenteraads- c.q. collegebesluit en een eventuele kapvergunning in deze. Er worden aan het College vragen hierover gesteld. Intussen loop ik wel elke dag met gespitste oren of ik de man met de motorzaag hoor, want tja weg is weg en daarmee weer een beetje vertrouwen in het bestuur van deze gemeente ook.