Op 't bankje

Algemeen Op het bankje

Het is Nieuwjaarsmiddag en ik vind het tijd om er even uit te gaan na al die feestdagen. Op straat ziet het er best netjes uit. De vuurwerk afvaltroepen hebben duidelijk hun opruimacties voltooid. Dat was vroeger wel anders. Toen bleven de resten vaak wekenlang liggen en als het wat regende zag je het in een rode brij veranderen. Dat zag er allemaal vies uit. Ik ga natuurlijk ook weer even op het bankje zitten. Het lijkt allemaal anders dan voor de jaarwisseling. Het nieuwe jaar ligt nog helemaal open en voor mijn gevoel is het al lichter dan een week geleden. In tuinen brandt overal nog wel de kerstverlichting en in de huizen zie je de lampjes in de kerstboom ook nog wel, maar het ziet er voor mijn gevoel anders uit dan met de Kerst. Ik mijmer wat over wat me in het nieuwe jaar te wachten zal staan en denk al een beetje aan de komende lente als alles weer groen wordt. Dan komt er opeens een vrouw met twee jongens van rond de tien jaar mijn kant op. Het is duidelijk een tweeling en ze lijken sprekend op elkaar. Als ze vlak bij me zijn gaat de telefoon van de vrouw. Ze haalt het apparaat uit haar tas en zegt: 'Kom jongens, we gaan even op het bankje zitten.' Ze heeft waarschijnlijk een goede bekende aan de telefoon en er worden over en weer eerst nieuwjaarswensen uitgewisseld. Ik hoor haar zeggen dat ze op weg is naar haar ouders om die een gelukkig Nieuwjaar te wensen. Kennelijk vertelt de persoon aan de andere kant van de lijn hoe ze de jaarwisseling gevierd hebben en de vrouw naast mij vertelt haar verhaal. Het lijkt erop dat ze het allemaal erg gezellig gehad hebben. 'Wim is vannacht nog even bij mijn en zijn ouders geweest en die ligt nu thuis nog bij te komen', hoor ik haar zeggen. Als ze uitgepraat is kijkt ze me aan en wenst ook mij een voorspoedig Nieuwjaar en ik haar natuurlijk. Ze vertelt dat de jongens graag meewilden want het is inmiddels traditie dat ze de eerste dag van het jaar van opa en oma allebei een tientje krijgen. 'Ach ja, het zijn de enige kleinkinderen van mijn ouders. Ik heb nog een zus maar die heeft geen kinderen.' De jongens zijn erg rustig maar nu het over hun tante gaat zegt er een: 'We gaan toch ook nog wel naar tante Mary hè?' De moeder krijgt een glimlach op haar gezicht en vertelt dat het hun lievelingstante is die ook altijd heel gul is. 'Naar mijn schoonouders willen ze ook wel, maar die hebben zeven kleinkinderen dus is de nieuwjaarsfooi een stuk minder. Als ik vraag wat ze met het geld dat ze vandaag krijgen gaan doen hoor ik dingen noemen die hun budget vast vele malen zal overschrijden. Computerspelletjes hebben hun voorkeur en dat is dan weer het voordeel van een tweeling, ze kunnen dingen heel gemakkelijk samen gebruiken. 'Met mijn zus gaan ze ook vaak op pad. Ze is een echte natuurliefhebster en weet er heel veel over te vertellen. Ik denk dat ze met haar al in alle dierentuinen geweest zijn. In het Dolfinarium zijn ze al een paar keer geweest.' De jongens worden nu wat ongeduldig, want ze willen natuurlijk hun geldinzamelingsactie gaan houden. 'Kom mam, anders denkt oma waar blijven ze', zegt er een. 'Ja, ja, ik denk dat jullie eerder bang zijn dat de centjes op zijn', zegt ze lachend. Ze gaan in de starthouding staan en even later zie ik ze huppelend verder gaan.

Maerten